Ajin is de zestiende letter van het Hebreeuwse alfabet.
Hij staat oorspronkelijk voor een keelklank die wij niet kennen. In de modern-Hebreeuwse uitspraak klinkt hij hetzelfde als de alef. Alleen Joden met een oriëntaalse achtergrond laten het verschil tussen alef en ajin nog horen.
Het woord ajin betekent ‘oog’ en ‘bron’. Het oorspronkelijke teken voor deze klank was een oog. Later was dat alleen nog een rondje. Zo kwam het teken als de letter o in het Griekse en Latijnse alfabet terecht. In de semitische talen ontwikkelde het teken zich in een andere richting tot de ajin die we nu nog kennen.
Joodse traditie
De ajin herinnert in de eerste plaats aan Gods ogen: het land Israël is “een land waar de Heere, uw God, voor zorgt: voortdurend rusten de ogen van de Heere, uw God, daarop, van het begin van het jaar tot het einde van het jaar” (Deuteronomium 11:12).
De ajin spreekt dus van Gods voorzienigheid. In Psalm 33:18 lezen we: “Zie, het oog van de Heere is over wie Hem vrezen”, en in Psalm 34:18: “De ogen van de Heere rusten op de rechtvaardigen.”
Ontdek hier meer Hebreeuwse letters
Volgens een Joodse mystieke uitleg van deze woorden gaat het bij het enkelvoudige oog in Psalm 33 om Gods gestrengheid, die ontzag inboezemt. Maar in Psalm 34 wordt dat in balans gebracht door Zijn liefde en ontferming. Vandaar dat daar een meervoud staat: “De ogen van de Heere rusten op de rechtvaardigen.”
Getalswaarde
Elke Hebreeuwse letter heeft een getalswaarde (numerieke waarde). De getalswaarde van de letter ajin is zeventig. Zeventig staat voor volheid. Het drukt een totaliteit uit.
Uit het boek Genesis leren we dat er op aarde zeventig volken en talen zijn. Voor hen werden tijdens het Loofhuttenfeest zeventig stieren geslacht. Zeventig drukt een heel leven uit (Psalm 90:10). Zeventig zielen daalden af naar Egypte (Genesis 46:27). In de woestijn stelde Mozes zeventig oudsten aan om recht te spreken over het volk Israël. Later zou het Sanhedrin (het Joodse gerechtshof onder leiding van de hogepriester) ook uit zeventig leden bestaan. Zeventig jaar duurde de ballingschap in Babel.
Volgens de Joodse traditie vinden we in de Bijbel zeventig namen voor God. Ook heeft de Thora zeventig ‘gezichten’, wat doelt op de rijkdom aan betekenissen die ieder woord heeft.
Bron: Alefbeet
