De qof is de negentiende letter van het Hebreeuwse alfabet.
Hij wordt in het Nederlands meestal weergegeven met een q of met een k, maar ook wel met een c. Vandaar dat de naam Jakob (met een qof in het midden) ook wel als Jacob wordt geschreven. De letter q gaat terug op hetzelfde teken als de qof.
Joodse traditie
In de Talmoed wordt verteld dat er kinderen in het leerhuis kwamen om het alefbeet te leren. Elke letter gaven zij een betekenis. De qof wordt betrokken op de volgende letter, de resj. De qof staat voor qadosj – heilig, de resj voor rasja’ – een kwaaddoener.
Waarom is het gezicht van de qof afgewend van de resj? De Heilige, gezegend zij Hij, zei: Ik kan de kwaaddoener niet aanzien.
En waarom is de kroon van de qof (het haakje aan de linker bovenkant) naar de resj toegekeerd? De Heilige, gezegend zij Hij, zei: Als hij zich bekeert, zal Ik hem kronen met een kroon net als de Mijne.
Ontdek hier meer Hebreeuwse letters
En waarom staat de voet van de qof los van de rest van de letter? Om te laten zien dat als hij zich bekeert, hij door deze opening kan ingaan in Gods gunst.
Getalswaarde
Elke Hebreeuwse letter heeft een getalswaarde (numerieke waarde). De getalswaarde van de qof is honderd.
In Genesis 23:1 lezen we in het Hebreeuws dat de levensjaren van Sara “honderd jaar, en twintig jaar, en zeven jaren” waren. De midrasj, de Joodse uitleg, vraagt zich af waarom dat zo gezegd wordt. Elk woord heeft betekenis.
Wat wordt hier eigenlijk gezegd? We kunnen een verklaring vinden in Psalm 37: “De Heere kent de dagen van de oprechten, hun erfelijk bezit zal voor eeuwig blijven.” (Psalm 37:18)
Zoals zij oprecht zijn, zo zijn hun jaren oprecht, zegt de midrasj. Dat heeft betrekking op Sara. Toen ze honderd (de letter qof) jaar oud was, was ze als iemand van twintig (de letter kaf) wat zonde betreft. Met andere woorden, zij was zo’n gaaf, oprecht mens waarover de psalm spreekt.
Ten slotte, als je alle dagelijkse gebeden bij elkaar optelt, zegt een vrome Jood (minstens) honderd lofzeggingen per dag.
Bron: Alefbeet
