Afgelopen zaterdag was het zover: DOEkraïne 2017 kon beginnen! Bij aankomst in Kiev worden we opgewacht door een spontane sneeuwbui. Dat was gelukkig ook wel waar we op gekleed waren – en stiekem natuurlijk ook op hadden gehoopt.
Na een wild-west autorit over Oekraïense hobbel-de-bobbelwegen komen we aan bij de shelter, net iets buiten Kiev. Hier vangt het lokale team van Christenen voor Israël sinds 2014 vooral Joodse vluchtelingen uit het oosten van Oekraïne op. Zij hebben de oorlogssituatie daar weten te ontvluchten en maken zich nu klaar voor een snel vertrek naar Israël. In de afgelopen 2,5 jaar konden zo al meer dan 3.000 Oekraïense Joden ‘alija maken’: een nieuwe toekomst opbouwen in het Beloofde Land!
Slaap
Na een stevig diner (inclusief de traditioneel-Oekraïense borsjt-soep), een spoedcursus Oekraïense cultuur en een korte kennismaking met onze goedlachse reisleider Koen Carlier ploffen we neer op bed. Morgen staat ons een drukke dag te wachten, dus kunnen we wat slaap goed gebruiken…
De sleutel tot God
De zondag beginnen we met ontbijt, zang en we luisteren naar het getuigenis van Koen. Want hoe komt een Vlaming nou op het platteland van Oekraïne terecht? Lang verhaal! Het begon allemaal met de sleutels van zijn vaders auto die Koen op een muziekfestival verloor. Wanhopig bad de toen nog ongelovige Koen tot God: ‘Heere, als U echt bestaat, laat me dan die sleutels terugvinden’. En zo gebeurde het. Koen vond de sleutels, besloot zijn leven aan God te wijden en nu, 30 jaar later, zet hij zich nog steeds met hart en ziel in voor het Joodse volk. Wat een inspirator! (een uitgebreidere versie van Koen’s getuigenis vind je binnenkort trouwens op isreality.nl).
Geen fijn ravijn
Ons ‘dagje Kiev’ begint bij Babi Yar, een ravijn waar zich tijdens de Tweede Wereldoorlog afschuwelijke dingen hebben afgespeeld. De Joodse Holocaust-overlevende Boris (81 jaar) vertelt er over. Op 28 september 1941 werden er overal in Kiev posters opgehangen waarop alle Joodse inwoners van de stad werden verplicht zich de volgende dag te melden bij Babi Yar. Deden ze dat niet, dan zouden ze worden opgespoord en gedood. Al snel gingen er in Joodse kringen geruchten rond dat ze getransporteerd zouden worden naar werkkampen. De volgende dag bleek dat ze erin waren geluisd. In groepen van 30 mensen (mannen, vrouwen en kinderen) werden ze door de Oekraïense politie naar de rand van het ravijn gebracht, waar ze vervolgens door Duitse soldaten werden doodgeschoten. One bullet a Jew, was hun motto. In twee dagen tijd werden zo meer dan 33.000 Joden uit Kiev vermoord.
Van toen naar nu naar straks
De indrukwekkende geschiedenisles van Boris stemt tot nadenken. Toch is daar nu nog niet veel tijd voor; het volgende bezoek staat op het programma. Dat is gelukkig een stuk hoopvoller! We bezoeken het Joods Agentschap, dat elk jaar duizenden Joden voorbereidt op hun vertrek naar Israël. Rusland gaat nog aan ‘kop’, maar het veel kleinere Oekraïne staat op plek twee op de ranglijst van landen waaruit Joden kiezen voor een nieuw bestaan in het Beloofde Land. Afgelopen jaar waren dat er zo’n 6.000. De alija wordt tot in de puntjes voorbereid en geregeld. Directeur Ran van de Jewish Agency grapt dat Israël op elke noodsituatie is voorbereid, behalve sneeuw…
Wezen
Vanuit Kiev hobbelen rijden we doorrr naar Zhytomyr (wie kent het niet?). Niet bepaald een aanrader voor een leuke stedentrip, maar een bezoek aan het weeshuis van rabbijn Shlomo is wèl de moeite waard. Meer dan 50 Joodse weeskinderen hebben hier een nieuw, liefdevol thuis gevonden. En wat zijn ze schattig! De rabbijn en zijn toegewijde team zorgen dat deze ouderloze kinderen vanaf hun 18e op eigen benen kunnen staan. De meesten verhuizen dan naar Israël, anderen zoeken hun geluk in Oekraïne.
Vinnitsa
Na het diner stappen we weer in het busje voor ons laatste ritje van de dag. Na twee uur strijken we neer in Vinnitsa: onze uitvalsbasis voor de komende week. Hier pakken we vandaag 2.000 voedselpakketten in die we in de rest van de week gaan uitdelen aan eenzame Holocaust-overlevenden en arme Joodse gezinnen. Vanavond weer een update!
Een warme groet vanuit een k-k-koud Oekraïne,
Team DOEkraïne
