Stel, je hebt thuis een enorme stapel nog ongelezen boeken liggen, maar toevallig sta je in de boekhandel en valt je oog op een boek die je nog écht moet hebben omdat je die ook graag wilt lezen. En zo wordt de stapel ongelezen boeken nog hoger. Echte boekenliefhebbers snappen wat ik bedoel. Geldverspilling? Mwah, eerder een investering in m’n toekomst zeg ik altijd 😉.
En zo ervaarde ik dit ook weer toen ik afgelopen december 2024 door Maastricht dwaalde met m’n familie. Ben ik in een andere stad (of land) dan normaal, dan wil ik altijd even in de boekhandel snuffelen. Van die kleine plaatselijke winkeltjes, maar ook grote boekhandels. De populaire titels zijn vaak wel hetzelfde in al die boekhandels, maar je ziet toch altijd weer andere accenten in de titels die ze aanbieden. Vooral in de sectie theologie verschilt dat enorm als het een seculiere boekhandel is.
Dus toen ik in Maastricht in boekhandel Dominicanen (prachtige omgebouwde kerk trouwens!) stond bij de sectie theologie, viel mijn oog op een boek wat ik nog niet eerder had gezien: Jezus volgen in het Heilige Land, geschreven door Lourens Geuze. Vanwege het (steeds groter en heftiger wordende) debat in de samenleving, én vanwege mijn interesse in Israël en het Midden-Oosten pakte ik het boek. Op de achterkant stond dat hij zo’n tien jaar in Israël had gewoond, en gediend heeft onder Messiasbelijdende Joden, moslimjongeren in de West Bank en Arabische christenen in Nazareth. Nou, dan heb je mijns inziens wel redelijk recht van spreken over Israël! En dus nam ik dit boek mee en belandde hij thuis op de stapel ongelezen boeken.
En daar lag hij toch ruim een maand. Want ik heb eigenlijk de ongeschreven regel voor mezelf dat ik de boeken toch wel enigszins in de volgorde moet lezen als waarin ik ze gekocht hebt. Maar ook ik overtreedt weleens m’n eigen regels en heb afgelopen maand dit boek voorrang gegeven. En ik proefde iets van het rotsvaste Bijbelse geloof, gestoeld op de Joodse wortels en het Oosterse fundament. Van het verdriet wat de polarisatie teweeg brengt, die die door extremistische groepen van beide kampen in stand wordt gehouden. Van de hoop, maar ook van de moeilijkheden als mensen van allerlei achtergronden tot geloof komen en Jezus gaan volgen. En ook van de prachtige groep Israëli’s van zowel Joodse als Arabische/Palestijnse afkomst die samen aan Israël bouwen en over onze rol als christenen daarin. Meer ga ik niet verklappen van dit boek, want ik raad je vooral aan het zelf te lezen!
Soms ervaar ik gewoon een intens verdriet als het gaat om Israël. Over de conflicten, de generatietrauma’s waarmee de Israëli’s zijn opgegroeid en de trauma’s die weer toegevoegd worden aan een ieder van hen. Soms blijf ik zoeken naar antwoorden over waarom dit blijft voortduren. Maar dan haal ik toch een enorme troost uit het visioen dat ook terugkomt in het bovengenoemde boek uit Jesaja 19:23-25: “Op die dag zal er een gebaande weg zijn van Egypte naar Assyrië. De Assyriërs zullen in Egypte komen en de Egyptenaren in Assyrië. De Egyptenaren zullen samen met de Assyriërs de HEERE dienen. Op die dag zal Israël de derde zijn naast Egypte en Assyrië, een zegen in het midden van de aarde. Want de HEERE van de legermachten zal hen zegenen met de woorden: Gezegend zij Mijn volk Egypte, het werk van Mijn handen Assyrië, en Mijn eigendom Israël!”. God staat boven de situatie, en Hij zal alles wat krom is recht maken. Van polarisatie naar eenheid! Hij zal triomferen!
Dit gastencolumn is geschreven door Corlinda (25)
*De inhoud van gastencolumns reflecteert de persoonlijke mening van de auteur en staat los van de visie of standpunten van Isreality.
