Sh’mini Atzeret is een relatief onbekend Joods feest. Het heeft alles te maken met het Loofhuttenfeest.
Sh’mini Atzeret en het Loofhuttenfeest
Het Loofhuttenfeest is een dankfeest. Er is een achtste dag bijgekomen die in het teken staat van smeken. Het was volop zomer; de oogst was binnen, het land kurkdroog. De boeren hadden regen nodig, want er moest weer worden gezaaid voor het volgende jaar. Het feest dat het Loofhuttenfeest (Soekot) afsluit heet Sh’mini Atzeret.
Letterlijk betekent het: ‘de achtste dag van het samenkomen’. Op zich is zeven dagen al genoeg, maar ‘het is voor God moeilijk om afscheid te nemen’. Daarom blijven de joden nog een dagje. De tijd die men hiermee kreeg wordt van oudsher gebruikt om te bidden voor regen zodat straks alles in het nieuwe seizoen weer zal gaan groeien en bloeien. In de Misjna staat dat God tijdens Soekot oordeelt over het water.
Ritueel tijdens Sh’mini Atzeret
Er is een oude ceremonie die gedurende het feest werd opgevoerd. De priesters daalden elke dag met een gouden kruik de tempelberg af naar het badwater van Siloam. Daar vulden ze de kruik met water. Er stond een enorme jubelende menigte om hen heen. Er wordt gezongen en gedanst. Het feest van het waterscheppen was in de tijd van Jezus het meest uitbundige feest dat in de tempel gevierd werd. Daarvan zegt Misjna Soeka 5:1: Wie de uitingen van vreugde ter gelegenheid van het waterscheppen niet heeft gezien, heeft in zijn leven nooit vreugde gezien.
De menigte begeleidde de priester weer naar boven, de tempel in. Ze kwamen in het binnenste voorhof, waar het altaar stond. Op dat moment werd het doodstil. Een plechtig moment brak aan. De kruik werd door de priester aan de voet van het altaar uitgegoten, als een symbolisch gebed: ‘Och Heere, geeft u komende tijd water uit de hemel!’ Als het gaat over de oorsprong van de ceremonie van het waterscheppen, wordt verwezen naar Jesaja 12:3: Dan zult gij met vreugde water scheppen uit de bronnen des heils.
Jezus op Sh’mini Atzeret
In Johannes 7:37-39 wordt beschreven dat de Heere Jezus ook op dit feest aanwezig was.
En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus daar en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.
Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. (dit zei Hij over de Geest, Die zij die in Hem geloven, ontvangen zouden; want de Heilige Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.)
Eerder zei Jezus tegen de Samaritaanse vrouw: Ieder die van dit water drinkt, zal weer dorst krijgen, maar wie drinkt van het water dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen. Maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een bron worden van water dat opwelt tot in het eeuwige leven (Johannes 4:13-14).
Bidden om regen
Volgens de Joodse overlevering oordeelt God op het Loofhuttenfeest over het water (regen). Vandaar het vele bidden om regen op Sh’mini Atzeret.
Het zal geschieden dat al de overgeblevenen van alle heidenvolken die tegen Jeruzalem zijn opgerukt, van jaar tot jaar zullen opgaan om zich neer te buigen voor de Koning, de Heere van de legermachten, en om het Loofhuttenfeest te vieren. Het zal geschieden dat er geen regen zal vallen op hem die uit de geslachten van de aarde niet zal opgaan naar Jeruzalem om zich voor de Koning, de Heere van de legermachten, neer te buigen.
Als het geslacht van de Egyptenaren, waarop geen regen is gevallen, niet zal opgaan en komen, dan zal de plaag komen waarmee de Heere de heidenvolken zal treffen die niet zullen optrekken om het Loofhuttenfeest te vieren.
Dit zal de straf zijn voor de zonde van Egypte en de straf voor de zonde van alle heidenvolken die niet zullen opgaan om het Loofhuttenfeest te vieren. – Zacharia 14:16-19
Egypte is een land die niet (zoals Israël) afhankelijk is van regen. Zij leven voornamelijk van de Nijl. Vandaar dat Egypte afzonderlijk genoemd wordt.
Jezus zal dus terugkomen in Jeruzalem en zal dan Koning worden over heel de aarde. Alle volken zullen naar Hem toe gaan en voor Hem buigen.
