Elke week wordt wereldwijd in de synagogen een gedeelte (‘parasha’) uit de Thora gelezen. Zo gaat het Joodse volk in een jaar tijd de eerste vijf boeken van de Bijbel door. In de rubriek Met Israël de Bijbel door bespreken we op isreality.nl wekelijks dit Thoragedeelte en kijken we naar wat dit voor ons als christenen betekent.
De parasha van deze week is Exodus 13:17 tot en met Exodus 17:16.
Eindelijk vrij
Egypte is verwoest met 10 verschillende plagen, waarvan de laatste al hun eerstgeboren kinderen doodt. Uiteindelijk toont Farao berouw en laat het volk van Israël zijn land Egypte verlaten. YES! Ook al komen ze terecht in een dorre woestijn: de Israëlieten zijn eindelijk vrij. Maar de Heere leidt hen niet via de kortste weg naar het land van de Filistijnen. Waarom niet? Misschien omdat God wist dat als ze wisten wat hen daar te wachten stond ze liever terugkeerden naar Egypte. In plaats daarvan leidt Hij hen naar een doodlopende weg aan de Rode Zee.
God openbaar Zich in de natuur
Als het leger van Egypte de Israëlieten achterop komt, scheidt de Heere de Rode Zee. Het volk Israël kan veilig oversteken naar de andere kant. De Egyptenaren willen hen achterna, maar de Heere brengt de zee weer bij elkaar en vernietigt zo het grootste leger ter wereld. Hij heeft Israël verlost! In de komende hoofdstukken openbaart God Zijn macht nog een paar keer door de natuur, door middel van manna (brood), kwartels (vlees), en water uit een steen.
Verlossing leidt niet altijd langs de kortste route
Zoals God Zijn volk hier begint te verlossen uit de duisternis van Egypte, zo wil de Heere Jezus ook ons verlossen. Dat gaat misschien niet altijd langs de kortste route. Net als Israël zijn we soms nog niet klaar om de strijd aan te gaan. In plaats daarvan neemt Hij neemt ons mee naar een doodlopende weg, waar we gedwongen worden om onze hoop op God te vestigen. Juist dáár openbaart God zich als onze Redder.
Vertrouwen
Voordat God Zich aan ons kan openbaren moeten we weten dat Hij onze Redder is. Daarna leren we de volgende les, net als Israël, dat Hij in alles voorziet. Het is belangrijk dat we op Hem vertrouwen en de eer geven die Hem toekomt, in plaats van achterom te kijken naar ons oude leven van duisternis en slavernij en te zeggen ‘Ik wou dat ik terug kon’.
Hij maakt mijn voeten als die van hinden en doet mij op mijn hoogten staan. Hij oefent mijn handen voor de strijd en leert mijn armen een bronzen boog spannen.
– Psalm 18:34,35
De God van Israël
Niet alleen het oude Israël is een voorbeeld voor ons vandaag. Israël is en blijft voor alle volken een getuigenis van Gods trouw. God is nog steeds de God van Israël en zo wil Hij verheerlijkt worden. Israël is een klein volk en land, maar met Gods bescherming is het tot grootse dingen in staat. God zal de strijd van de volken tegen Israël tegenwerken. Hij omringt hen met Zijn liefde, tot de dag van Jezus’ wederkomst. Daar kan niemand wat aan doen!
Waarom woeden de heidenvolken
en bedenken de volken wat zonder inhoud is?
De koningen van de aarde stellen zich op
en de vorsten spannen samen
tegen de Heere en tegen Zijn Gezalfde:
Laten wij Hun banden verscheuren
en Hun touwen van ons werpen!
Die in de hemel woont, zal lachen,
de Heere zal hen bespotten.
– Psalm 2: 1-4