Elke week wordt wereldwijd in de synagogen een gedeelte (‘parasha’) uit de Thora gelezen. Zo gaat het Joodse volk in een jaar tijd de eerste vijf boeken van de Bijbel door. In de rubriek Met Israël de Bijbel door bespreken we op isreality.nl wekelijks dit Thoragedeelte en kijken we naar wat dit voor ons als christenen betekent.
Deze week gaat de parasha over Genesis 25:19 tot en met Genesis 28:9. Deze drie hoofdstukken vertellen de familieruzies over leugens en andere zonden tussen Isaak, Rebekka, Jakob en Esau.
Familieruzies
De vraag na alle familieruzies is: moesten deze dingen nou echt zo gebeuren? Om die vraag te beantwoorden moeten we er eerst achterkomen waarin Gods uitgangspunt verschilde van dat van de betrokken familieleden.
Twee volken
God openbaart Zich aan Rebekka. Hij zegt tegen haar dat twee volken in haar schoot groeien en de oudere (Esau) zal de jongste (Jakob) dienen. Maar Esau verspeelt zijn eerstgeboorterecht. Hij weigert om God te zoeken in tijden van nood. Hij vergat Wie hem dit eerstgeboorterecht had gegeven en nam het heft in eigen handen. Zonder succes.
In de Joodse traditie wordt de geboortegeschiedenis van Jakob en Esau uitgelegd als de geschiedenis van Israël (Jakob) en de kerk (Esau).
De kerk en Israël
In de Joodse traditie wordt de geboortegeschiedenis van Jakob en Esau uitgelegd als de geschiedenis van Israël (Jakob) en de kerk (Esau). Het is de taak van de oudere om de jongste te dienen, maar in plaats daarvan neemt de oudere een arrogante houding aan. Daarmee verspeelt hij niet alleen zijn eigen zegen, maar zet hij ook de zegen van de hele wereld op het spel. Het leert ons dat wanneer we de dingen vanuit ons eigen perspectief bekijken ze heel anders kunnen voorstellen dan God voor ogen heeft.
Hoopvolle toekomst
Dit zien we ook terugkomen in de bekende Bijbeltekst uit Jeremia 29:11: ‘Ik immers, Ik ken de gedachten die Ik over u koester, spreekt de Heere. Het zijn gedachten van vredeen niet van kwaad, namelijk om u toekomst en hoop te geven.’ Waar het volk Israël geneigd was om bij de pakken neer te zitten, spreekt God juist uit dat er voor hen een hoopvolle toekomst is weggelegd. Gods langetermijnvisie gaat veel verder dan ons beperkte verstand kan bevatten.
Hij antwoordde: ‘De Bijbel is ons bewijs’.
Israël van vandaag
Als we kijken naar het Israël van vandaag, dan is hun aanwezigheid als Gods uitverkoren volk en land al duizenden jaren geleden voorzegd in de Bijbel. We mogen bidden dat Israël zijn situatie niet bekijkt vanuit eigen perspectief, maar vanuit Gods perspectief. Zijn beloften houden stand tegen elke bedreiging. Precies zoals David ben-Gurion (de eerste premier van de staat Israël) al in 1936 antwoordde op de vraag wat de Joodse claim op het land was. Hij antwoordde: ‘De Bijbel is ons bewijs’.
