Elke week wordt wereldwijd in de synagogen een gedeelte (‘parasha’) uit de Thora gelezen. Zo gaat het Joodse volk in een jaar tijd de eerste vijf boeken van de Bijbel door. In de rubriek Met Israël de Bijbel door bespreken we op isreality.nl wekelijks dit Thoragedeelte en kijken we naar wat dit voor ons als christenen betekent.
De parasha van deze week is Exodus 10:1 tot en met Exodus 13:16. De parasha heet ‘Bo’, dat ‘gaan’ betekent.
Pesach
In deze hoofdstukken zien we de laatste drie uitingen van Gods toorn over het land Egypte. Uiteindelijk laat Farao de slaven van het volk Israël vertrekken. Dit besluit neemt hij niet zelf. Adonai, de God van Israël, haalt Zijn volk uit Egypte met tekenen en wonderen, zodat ze in alles zouden weten dat Hij de Heere is. Bij de voorbereidingen om af te reizen naar het Beloofde Land, stelt God het Pesachfeest in. Van generatie op generatie moet het volk herdenken dat Hij hen uit de slavernij van Egypte bevrijdde.
God verheerlijkt Zich in Israël
In het verhaal van Israëls bevrijding uit Egypte blijkt duidelijk dat God een onderscheid wil maken tussen Zijn volk en het volk van Egypte. Geen van de plagen is van invloed op de Israëlieten, terwijl de Egyptenaren een tijdje verschrikkelijk leed te verduren hebben. Toen de duisternis over het land van Egypte viel, zaten alleen de Israëlieten in het licht! Het was één van zijn manieren om te laten zien dat Hij de God van Israël is en dat Hij Zichzelf verheerlijkt in het midden van Israël.
Vijandig richting God
Het is opmerkelijk dat Farao zich tijdens de eerste vijf plagen verhardde tegen God. Toch bleef de Heere geduldig. We dienen een barmhartige, maar ook rechtvaardige God. Hij geeft ons altijd mogelijkheden om het leven te verkiezen boven de dood en een zegen te verkiezen boven een vloek (Deuteronomium 30:15-19). Hij is erg geduldig met ons, maar tegelijkertijd is Hij vastbesloten om Zijn plannen met Zijn volk te vervullen. Niemand kan Hem daarin stoppen. Het land van Egypte kreeg allerlei plagen te verduren als gevolg van hun vijandige houding richting God en Zijn volk. Dat was toen zo, maar vandaag is dat niet anders.
Israël zegenen
Toen Mozes voor Farao stond, introduceerde hij de Ene in Wiens Naam hij sprak als ‘God van de Hebreeërs’. Onze God is nog steeds vastbesloten om Zijn plannen met Israël te vervullen. Zijn Naam blijft God van Israël en Hij zal Zijn volk bevrijden uit de onderdrukking van de volkeren. Vandaag wordt Israël onderdrukt door de Verenigde Naties en ook door de Europese Unie. Er worden allerlei activiteiten gestart tegen Israël, zoals de apartheidsweek en de BDS-campagne. Laten we bidden dat ons land zijn hart niet verhardt richting God, maar ervoor kiest om de God van Israël te dienen en Zijn volk te zegenen. Dan kan Israël bevrijd worden van alle slavernij en kan God Zich verheerlijken in Zijn volk.
