Elke week wordt wereldwijd in de synagogen een gedeelte (‘parasha’) uit de Thora gelezen. Zo gaat het Joodse volk in een jaar tijd de eerste vijf boeken van de Bijbel door. In de rubriek Met Israël de Bijbel door bespreken we op isreality.nl wekelijks dit Thoragedeelte en kijken we naar wat dit voor ons als christenen betekent.
De parasha van deze week is Exodus 6:2 tot en met Exodus 9:35.
Een naamsverandering komt niet vaak voor in een mensenleven, maar áls het voorkomt dan betekent het vaak een belangrijk moment. Bijvoorbeeld bij een adoptie, een huwelijk of als je baby je ‘naam’ voor het eerst probeert uit te spreken.
Wonderen
De parasha van deze week begint met Farao’s afwijzing van het verzoek van Mozes om het volk Israël te laten vertrekken uit Egypte. Mozes gaat daarom terug naar God om te klagen dat Zijn advies het volk alleen maar meer lijden heeft gebracht. God reageert door Mozes opnieuw naar de Farao te sturen, maar dit keer samen met zijn broer Aaron. Samen zouden ze de Farao de wonderlijke tekenen laten zien die God hen op de berg Sinaï had getoond.
Plagen
De rest van de parasha beschrijft de eerste zeven plagen waarmee de Heere het land en volk Egypte treft, omdat de Farao weigert Zijn volk Israël te laten gaan. Voor de adviseurs van de Farao is het al snel duidelijk dat de plagen afkomstig zijn van de God van Israël, maar Farao blijft de waarschuwingen negeren. Daarom worden de plagen steeds erger. Er is uiteindelijk maar één reden waarom God de Egyptenaren in leven houdt: om Zijn kracht en Zijn Naam bekend te maken over de hele aarde. (Exodus 9:16)
De Naam van God
De Naam van God is belangrijk. Toen God met Mozes sprak in Egypte, legde Hij uit dat Zijn eerdere Naam – El Shaddai – te maken had met Zijn verbond om het land Kanaän te geven aan Abraham, Izaak en Jakob (Exodus 6:3,4). Deze Naam openbaarde God aan Abram in Genesis 17, toen Abram op 100-jarige leeftijd te horen kreeg dat hij een zoon zou krijgen. God veranderde daar ook de naam van Abram naar Abraham: ‘vader van velen’. Opmerkelijk, want Abraham had op dat moment nog niet één nakomeling. Het bewijst maar weer eens hoe zeker Gods beloften zijn.
Leven
De letter ‘h’ die in Abrahams naam wordt toegevoegd is in het Hebreeuws de letter ‘chai’. Dit betekent ‘leven’. Met deze naamsverandering verandert dus niet alleen de naam van Abram, maar wordt ook het leven bij hem toegevoegd.
In Jezus’ Naam
God verandert ook Zijn eigen Naam: El Shaddai wordt JHWH. Dat betekent ‘Ik ben’. Met de komst van Zijn Zoon Jezus laat God zien Wie Hij daadwerkelijk is: de God Die verlossing brengt. In Jezus’ Naam zal elke knie zich buigen, tot heerlijkheid van God de Vader (Filippenzen 2:9-11). Laten we bidden dat zoveel mogelijk knieën zich nu al voor Hem zullen buigen om Zijn Naam te verhogen!
