Bijbelstudie / Let’s go!

Elke week wordt wereldwijd in de synagogen een gedeelte (‘parasha’) uit de Thora gelezen. Zo gaat het Joodse volk in een jaar tijd de eerste vijf boeken van de Bijbel door. In de rubriek Met Israël de Bijbel door bespreken we op isreality.nl wekelijks dit Thoragedeelte en kijken we naar wat dit voor ons als christenen betekent.    

Deze week gaat het Thora-gedeelte in de synagoge over Genesis 12 tot en met 17: de roeping van Abram.

Op reis

Het vertelt ons het verhaal van de reis die Abram in antwoord op Gods oproep maakt: “Gaat u uit uw land, uit uw familiekring en uit het huis van uw vader, naar het land dat Ik u wijzen zal.” (Genesis 12: 1). Abram neemt zijn vrouw Sarai en zijn neef Lot mee op reis naar Kanaän, die nou niet echt voorspoedig verloopt. Vanwege een hongersnood moeten ze uitwijken naar Egypte. Daar neemt de Farao Sarai tijdelijk als zijn vrouw nadat Abram haar aan hem had voorgesteld als zijn zus. Op de terugweg scheiden tot overmaat van ramp de wegen van Abram en Lot.

Hoogtepunten

Gelukkig kent het avontuur ook hoogtepunten. God sluit een verbond met Abram en belooft hem een grote erfenis: meer nakomelingen dan dat er sterren aan de hemel staan. Als Abram en Sara na 10 jaar echter nog niet eens één kind hebben ontvangen, nemen ze het heft in eigen handen. Abram verwekt een zoon (Ismaël) bij Hagar, de slavin van Sarai. De parasha van deze week eindigt nog eens 13 jaar later als God Zijn verbond met Abram bevestigt. Hij verandert hun namen (Abraham en Sarah) en de besnijdenis wordt ingesteld als teken van het verbond.

Deze verhalen brengen ons een belangrijke les: het familiebelang staat bij God boven zelfbehoud. Laten we aan de hand van drie praktijkvoorbeelden eens kijken wat deze les precies betekent.

1: Abram en Sarai

We beginnen bij Abram. Eenmaal in Egypte vreesde hij voor zijn leven, maakt eigenlijk een einde aan zijn huwelijk met Sarai en ‘schenkt’ haar aan de Farao. Het lijkt erop dat Abram’s plannetje werkt, want hij ontvangt in ruil voor Sarai veel gunst en goederen. Deze ruil valt echter niet goed bij God: “De Heere trof de farao en zijn huis met zware slagen, vanwege Sarai” (Genesis 12:17). Zo kon Sarai terugkeren bij Abram. God had geen medelijden met de vrees van Abram en al helemaal niet met de ruil die daaruit voortkwam. Hij was wèl geraakt door het breken van een familie en greep in om het huwelijk van Abram en Sarai te herstellen.

2: Abram en Lot

We lezen daarna dat de wegen van Lot en Abram scheiden, omdat hun kampen te talrijk werden voor hetzelfde land. Om zijn rijkdom te kunnen behouden kiest Lot de Jordaanvallei uit, het beste stuk land, “rijk aan water, als de hof van de Heere” (Genesis 13:10). God kan deze keuze voor zelfbehoud niet waarderen en Lot wordt gevangen genomen door de bewoners van Sodom. Abram, die in Egypte zijn lesje over het beschermen van zijn familie waarschijnlijk wel had geleerd, trekt naar Sodom om Lot te laten bevrijden. God schenkt Abram de onwaarschijnlijke overwinning en zegent hem door de priester Melchizedek.

3: Abram en Hagar

Als derde en laatste voorbeeld noemen we de poging van Abram en Sarai om Gods zegen te behouden door middel van hun eigen daden. Deze poging, waarbij Abram een zoon verwekt bij slavin Hagar, betekent bijna het einde van hun familie. Sarai probeert haar positie te behouden door Hagar de woestijn in te jagen, maar God grijpt in – bewogen door het uiteenvallen van een familie. God antwoordt: “Wat Ismaël betreft, heb Ik u verhoord. Zie, Ik heb hem gezegend en zal hem vruchtbaar maken.” (Genesis 17:20). Ismaël wordt dan besneden, samen met alle andere mannen in het kamp van Abraham. Hoewel Ismaël werd geboren als gevolg van angst, eert God hem nog steeds omdat Hij werd geboren in Gods uitverkoren familie.

Angst

In deze voorbeelden is het duidelijk dat het reageren vanuit zelfbehoud niet de gunst van God opwekt, maar alleen de eenheid van het gezin waar we allemaal deel van uit maken op het spel zet. Hoe gebroken ook, God zal altijd Zijn familie herstellen. Dit is zeker van toepassing op het volk Israël. In een tijd van diepgewortelde vijandigheid tussen Arabieren en Joden, waar er geen hoop op verzoening lijkt, weten we dat God in beweging is. Net als in de tijd van Abraham weten we dat het niet uitmaakt hoe onwaarschijnlijk de verlossing lijkt. De liefde van de Vader zal uiteindelijk alle angst overwinnen!

Met dank aan isreality.org