Afgelopen zomer was Renate mee met één van onze gave jongerenreizen naar Israël. Ze kwam helemaal enthousiast terug en deelt graag een dag uit haar reisverslag.
Eerder las je in deel 1 over het indrukwekkende bezoek aan Holocaustherdenkingsmuseum Yad Vashem in Jeruzalem. Dit is deel 2 van haar dagverslag, over het bezoek aan onder meer de Graftuin, de Olijfberg en de Klaagmuur.
De bus brengt ons naar de Oude Stad van Jeruzalem. Blauwe petjes worden uitgedeeld. Het is namelijk druk in de stad en we moeten bij elkaar blijven. Niet iedereen vindt het blauwe petje mooi en sommigen zijn wat eigenwijs, maar het merendeel van de groep doet het petje op.
Kinderbijbel
Het is voor velen een eerste kennismaking met de Oude Stad. Platen uit de kinderbijbel lijken hier toch wel tot leven te komen. De huisjes met eenzelfde soort lichte steen, vierkant met een plat dak, staan hier overal met wat hoogteverschil gezien het heuvelachtige landschap. Kuise kleding is verplicht, dus onze knieën en schouders zijn bedekt.
De 40 rovers
Allereerst lopen we door de Joodse wijk en eten falafel of shoarma in een klein tentje die wordt overvallen door de 40 rovers, ehhh, een groot gedeelte van onze groep. Vervolgens lopen we met de hele groep door de Arabische wijk en eindigen we bij de Damascuspoort. Overal staan mannen met geweren en toch voelen we ons niet onveilig. Sommigen van ons vinden deze mannen erg aantrekkelijk en kwijlen nog wat na starend naar de Damascuspoort, anderen praten na over het verschil tussen de Joodse en Arabische wijk, dat er toch wel is.
Golgotha
We vertrekken richting de graftuin waar een gids ons vertelt van Golgotha. Golgotha is een berg, waarvan wij denken dat de kruisen hier bovenop stonden. Niets is minder waar. De Romeinen lieten de kruisigingen vaak plaatsvinden bij een handelsweg aan het begin van de stad. Als mensen de stad dan inkwamen, konden ze zien wat ze niet moesten doen in deze stad. Boven het kruis stond namelijk de daad van de gekruisigde. Als je deze daad deed in de stad, zou je ook worden gekruisigd. Deze plek werd uitgekozen om mensen die de stad binnenkwamen af te schrikken.
Toen werden met Hem twee misdadigers gekruisigd, een aan Zijn rechter-, en een aan Zijn linkerzijde. En de voorbijgangers lasterden Hem, schudden hun hoofd, en zeiden: U Die de tempel afbreekt en in drie dagen opbouwt, verlos Uzelf. Als U de Zoon van God bent, kom dan van het kruis af!
– Mattheüs 27:38-40
We lopen de graftuin door en kwamen op een plek waar zeer waarschijnlijk Jezus’ graf was, aangezien deze plek net buiten de stad ligt. Een gunstige plek om te begraven in die tijd.
Gethsemane
We stappen de bus weer in om vervolgens uit te stappen bij de oorspronkelijke ingang van Jeruzalem, vlakbij Gethsemane. Hier staat een kerkje waar reisleider Bert zijn grote, dikke, blauwe boek weer tevoorschijn haalt. We zitten rondom een olijfboompje en rondom Bert. Gelukkig staat er een beetje wind en dat waait door onze haren. De groep wordt steeds hechter en het voelt fijn om hier samen te zijn. Bert leest voor uit Mattheüs 26, als Jezus in Gethsemane is om te bidden:
Toen zei Hij tegen hen (Petrus, Johannes en Jakobus): ‘Mijn ziel is zeer bedroefd, tot de dood toe; blijf hier en waak met Mij.’
– Mattheüs 26: 38
We gaan het kerkje in en denken na over dit gedeelte om vervolgens de tuin van Gethsemane in te lopen. Hierna stappen we in de bus en rijden de Olijfberg op. De zon staat onderaan de horizon en schijnt fel in ons gezicht. Reisgids Lea vertelt op de Olijfberg over de vele graven die er zijn op de berg. Het kost een fortuin om hier te liggen, maar mensen betalen dit graag omdat de Messias zal verschijnen op deze berg. Hier is Jezus opgevaren ten Hemel en hier zal Hij terugkomen (Handelingen 1).
Onbeschrijflijk
Het is onbeschrijflijk om hier te zijn. Onbeschrijflijk om hier te staan. Bert leest wederom uit zijn grote, dikke, blauwe boek terwijl de felle zon onze ogen verblindt. Hij leest een gedeelte uit Zacharia 12 en 14, over de toekomst van Jeruzalem. We lopen naar beneden richting de Klaagmuur met genoeg gespreksstof. Wát een indrukken.
Klaagmuur
Bij de Klaagmuur is het al druk. We staan op het algemene plein en veel mensen zijn al aan het dansen. We lopen ook naar voren, dicht bij de Klaagmuur. De mannen bij de mannen. De vrouwen bij de vrouwen. Er zitten vrouwen op stoelen aan de zijkant die bidden met gebedsboekjes. Er worden kringen gevormd waarin uitbundig wordt gedanst. Sommige vrouwen kijken bij de mannen over de tussenwand, waar allerlei kringen zijn gevormd en waar wordt gedanst en gezongen. Het is een groot feest. Zodra de zon onder is, klinkt er overal feestelijk geluid – een voetbalstadion is er niets bij. We worden bij het dansen betrokken en een aantal liederen zingen we zo mee. Sommigen genieten van het dansen en de muziek, anderen gaan op de foto met militairen, alsof ze er vijf hebben gescoord. Iedereen geniet.
Shabbat
We vervolgen de avond en mogen deelnemen aan een shabbatsmaaltijd waarbij de gebeden aangehouden worden die normaal ook gebeden worden tijdens zo’n avond. Belangrijk is bijvoorbeeld het handen wassen, waarna iedereen stil moet zijn. Dit is voor ons iets minder moeilijk omdat er genoeg indrukken te verwerken zijn van vandaag. We zijn pas laat bij het hotel en zijn moe. Niet dat we überhaupt de stad nog in hadden gekund voor een drankje aangezien alles op shabbat dicht is. Zelfs de tram rijdt niet. Nu niet en morgen de hele dag niet. Wat een dag, wat een indrukken en wat een ervaring. Wat is het heerlijk om dit samen met 40 mooie mensen mee te maken en te delen.
Afgelopen zomer ben ik met 40 jongeren in Israël geweest. Deze ervaring was onvergetelijk en de Bijbel is door alle indrukken zoveel meer gaan leven. Heel graag ga ik nog een keer, als ik hier nog eens een mogelijkheid voor zou krijgen. Met dit dagverslag hoop ik jullie mee te nemen in een stukje Israël. De Bijbel tot leven. De beleving. Een heuse pelgrimsreis van 11 dagen: ik kan het jullie allemaal aanraden. Renate
Bekijk ook de gave video van deze jongerenreis!
