Deze week kopten allerlei internationale kranten dat Israël (weer eens) illegaal land zou hebben ingenomen op de Westelijke Jordaanoever. Ook secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties vond het belangrijk genoeg om zich hierover uit te spreken. De Isreality Academy rook onraad en begon te graven: is de bewering een feit of een fabel?
Waar gaat het over?
Deze week zou Israël stukken land op de Westelijke Jordaanoever tot staatseigendom hebben bestempeld. Onder meer de NOS besteedde aandacht aan het bericht. Het Israëlische Ministerie van Defensie heeft nog niet gereageerd, maar volgens vredesbeweging Peace Now gaat Israël de grond gebruiken voor toerisme en het uitbreiden van een nederzetting.
Wat houdt het besluit precies in?
Er zijn een aantal dingen bekend over het gebied waar het om gaat:
- het heeft een oppervlakte van 240 hectare (ongeveer drie keer zo klein als de kleinste gemeente van Nederland)
- het bevindt zich op een vrijwel onbewoond stuk land in de buurt van de Dode Zee
- het gebied bevindt zich in ‘Area C’
Vooral dat laatste is interessant. Volgens de Oslo-akkoorden (die door Israël en de Palestijnen zijn gesloten) is Israël in ruim 60% van het grondgebied op de Westelijke Jordaanoever de ‘baas’. Dit houdt in dat het gebied dat Israël tot staatseigendom zou hebben verklaard al meer dan 20 jaar door Israël wordt bestuurd, met goedkeuring van de Palestijnen. Net zoals de A-gebieden uit diezelfde Oslo-akkoorden worden bestuurd door de Palestijnse Autoriteit, met goedkeuring van Israël. Israël bepaalt dus al of en wat er gebeurt met het gebied waarover nu ineens zoveel opwinding is ontstaan. Dat is natuurlijk nog geen reden om het gebied tot staatseigendom te verklaren, maar als dat al het geval is verandert er in de praktijk dus eigenlijk niks.
Is het nou een feit of een fabel?
Omdat de bewering alleen maar is gebaseerd op de bewering van één vredesbeweging (en Israël nog niet heeft gereageerd) weten we überhaupt niet of het ook daadwerkelijk zo is. In ieder geval lijkt het erop dat de Ban Ki-moon iets te vlug was met zijn veroordeling en zich bovendien niet verdiept heeft in de achtergronden.
