Wat begon als een oproep om Israël waar mogelijk te boycotten, is inmiddels uitgegroeid tot een zeer effectieve internationale campagne die de Joodse staat veel schade toebrengt. Deze BDS-beweging is een netwerk van plaatselijke organisaties, waaronder inmiddels ook veel kerken, die allemaal ten doel hebben Israël buiten te sluiten – in het zakenleven, op de universiteit, bij de plaatselijke supermarkt.
Een zaterdag in Heemskerk, Noord-Holland. In de plaatselijke Jumbo doen mensen hun weekendboodschappen. Dan arriveert een kleine groep mensen, gehuld in witte windjacks waarop ‘docP’ te lezen staat. Het is een ‘inspectieteam’. Een deel van de groep deelt bij de ingang folders uit, anderen gaan naar binnen met lijsten onder de arm. Ze gaan de schappen langs om te speuren naar ‘foute’ artikelen – artikelen uit Israël. De bedrijfsleider belt de politie.
Als de politie arriveert, levert dat een verrassing voor hem op. Er blijkt sprake te zijn van ‘vrijheid van meningsuiting’. De folders mogen voor de deur worden uitgedeeld. De inspectie in de winkel wordt afgebroken. In de week erna laat een woordvoerder van Jumbo weten dat de bedrijfsleider niet juist heeft gehandeld: ‘docP’ mag alsnog komen inspecteren. Jumbo is ‘transparant’ over wat en hoe de supermarkt haar waren aan de man brengt.
“Hun boodschap wordt zorgvuldig verpakt in termen die sterk aan de dagen van de anti-apartheidsstrijd in Zuid-Afrika doen denken. Israël is de nieuwe ‘apartheidsstaat’.”
BDS-beweging
Dit voorval is er één in een lange lijst van acties van de BDS-beweging – de beweging die boycot, desinvesteringen en sancties tegen Israël stimuleert. ‘BDS’ is in de internationale politiek een bekend begrip geworden. Op alle continenten zijn mensen een afdeling van de BDS-beweging begonnen.
Bds werd opgericht op 9 juli 2005 en was het initiatief van maar liefst 170 Palestijnse maatschappelijke organisaties, zoals vakbonden, de vrouwenbeweging, jeugdorganisaties en culturele instellingen. Officieel is het doel om de Israëlische ‘bezetting van de Palestijnse gebieden’ te beëindigen, de veiligheidsbarrière te ontmantelen en de Palestijnse vluchtelingen het recht te geven naar ‘hun land’ terug te keren. Ook moeten vermeende Israëlische mensenrechtenschendingen aan de kaak worden gesteld.
Hun boodschap wordt zorgvuldig verpakt in termen die sterk aan de dagen van de anti-apartheidsstrijd in Zuid-Afrika doen denken. Israël is de nieuwe ‘apartheidsstaat’, de veiligheidsmuur is de ‘apartheidsmuur’, het Israëlische leger is een ander woord voor de ‘racistische apartheidstroepen’. Dé grote uiting van dat ‘racisme’ is de ‘discriminerende bezetting van Palestijns land’, volgens een BDS-website. Dat stond ook in de flyers van het ‘inspectieteam’ van docP in Heemskerk.
Vijandig
Hoewel de beweging dus niet nieuw is, zijn de effecten van de BDS-acties pas recent voelbaar en zichtbaar geworden. Belangrijkst wapenfeit is het besluit van de EU om Israëlische producten uit ‘bezet gebied’ van een speciaal label te gaan voorzien. Het gaat dan om producten uit de Joodse plaatsen in Judea en Samaria, maar ook uit ‘Oost-Jeruzalem’ en de Golanhoogvlakte.
Israël reageerde woedend op het besluit en Duitsland heeft al officieel aangegeven er niets in te zien. Opvallend was de verklaring van de EU-ambassadeur in Israël, Lars Faaborg-Andersen. Hij liet weten dat deze maatregel zeker geen boycot is, maar louter bedoeld is om consumenten goed voor te lichten. Een technische maatregel om te voldoen aan eigen regelgeving die duidelijkheid aan consumenten vereist.
Dat klinkt aardig, maar een hoge Duitse overheidsfunctionaris wees erop, dat Israël hiermee een stigma dreigt te krijgen en dat hier “op de achtergrond een beweging die Israël vijandig gezind is” een actieve rol speelt.
Hoe vijandig die beweging is, bleek afgelopen zomer toen de enige Joodse artiest op een reggae-festival in Valencia niet mocht optreden. Alleen hij bleek een verklaring te moeten ondertekenen waarin hij zich uitsprak vóór een Palestijnse staat en tégen de misdaden van Israël. Hij weigerde en zijn uitnodiging werd ingetrokken.
De overheid in Madrid sommeerde daarop de festivaldirectie reggaezanger Matisyahu alsnog te laten optreden. De festivalorganisatie bleek concrete bedreigingen te hebben ontvangen van de BDS-afdeling in Valencia. BDS bleek zich niet alleen tegen Israël, maar tegen Joden in het algemeen te richten – en dat is antisemitisme. BDS is anno 2015 de salonfähige manier om waar ook ter wereld vrijelijk je afkeer van Joden en de Joodse staat te spuien.
Lees hier meer over het wie, wat, waar, waarom en hoe over BDS.
Foto: AFP/Getty Images
Dit artikel werd geschreven door André Diepenbroek en verscheen eerder op cvi.nl
