‘Geloof jij in God? Serieus, ik had je wel wat intelligenter ingeschat!’ Een paar weken geleden zei iemand dit tegen mij. Om vervolgens in de lach te schieten en niet eens de moeite te nemen om naar mijn uitleg te luisteren. Spotten, lacherig doen over het feit dat ik geloof. Ik krijg er regelmatig mee te maken. Jij ook? Dat is niet iets nieuws, trouwens. In de tijd van de Bijbel was het al net zo. Psalm 123 gaat namelijk hierover.
Waar kijk jij naar?
Als je naar Psalm 123 kijkt, vertelt de schrijver waar zijn ogen op gericht zijn. Zoals dienaren en dienaressen gericht zijn op wat hun heer of meesteres doet, zo is hij gericht op God. Gelovige pelgrims zien in vertrouwen op God. Daar ligt de focus, de gerichtheid. Ik vind de vergelijking met een dienaar of dienares wel confronterend. Dienen, daar ben ik niet zo goed in. Ik wil vaak zelf eigenwijs bepalen wat ik ga doen of wat goed is voor mij. Nee, zegt Psalm 123. Als een dienaar, dus met een nederige houding, ben ik gericht op God.
Dienen, daar ben ik niet zo goed in. Ik wil vaak zelf eigenwijs bepalen wat ik ga doen of wat goed is voor mij.
Waar kijk jij naar? Op wie of wat ben je gericht? Misschien wil je wel graag op God gericht zijn, maar zijn er zoveel dingen om je heen die je afleiden. Ik lees in deze Psalm ook een soort opdracht. Focus op God, wees nederig en dienend. Vertrouw op Hem. Maar hoe kan je dit volhouden als de wereld zoveel aandacht van je vraagt? God kan ook niet verwachten dat we de hele dag door aan het bidden en Bijbellezen zijn, toch? We moeten ook gewoon ons werk, onze studie en andere bezigheden blijven doen.
Ik denk ook niet dat het zo werkt. Ik denk dat focussen op God te zien is aan je leefstijl. Dat je een dienende en liefdevolle houding aanneemt richting je naaste. Dat mensen aan je kunnen zien dat je ten diepste niet voor jezelf leeft. Op de manier waarop je praat over anderen, dat je geduldig bent. Dat je probeert goed te zijn voor iedereen om je heen. Dat is niet makkelijk, maar ik geloof dat God je daarbij wil helpen. Hij geeft niet voor niets de vruchten van de Geest!
“De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.” – Galaten 5:22
Waarom zou je dat doen?
Maar waarom is de schrijver van Psalm 123 gericht op God? Dat staat in het tweede gedeelte van de Psalm. Namelijk ‘totdat Hij ons genadig is’. Ons, meervoud. Het gaat dus over meer gelovigen, die blijkbaar hetzelfde nodig hebben. Gods genade. Vanaf vers 3 wordt het een gebed: wees ons genadig. Het is een gebed om bevrijding van spot en verachting van mensen om hen heen. Om hulp en genade van Gods kant.
Blijkbaar hadden de pelgrims het niet makkelijk. Om hen heen waren ‘zorgelozen’ en ‘hoogmoedigen’, die met hen spotten. Ze bidden en focussen zich op God omdat ze van Hem genade en bevrijding verwachten.
Wat doe jij als mensen spotten omdat je christelijk bent? Het makkelijkste zou zijn als je gewoon niet laat zien en niet praat over het feit dat je in God gelooft. Dat je je aanpast aan je omgeving. Toch denk ik dat God ons de opdracht geeft om juist in deze spottende wereld iets van Hem te laten zien. Een licht te zijn voor de omgeving. Niet zwijgt over Gods genade in Jezus. Christen-zijn maakt je soms een mikpunt van spot. Het Joodse volk weet er ook alles vanaf, om mikpunt en zondebok te zijn. Ik hoop dat je op die momenten Psalm 123 mee kan bidden. Vertrouw op God, Hij is genadig en van Hem mag je hulp verwachten!
Toch denk ik dat God ons de opdracht geeft om juist in deze spottende wereld iets van Hem te laten zien.
BijbelBlogs over de pelgrimspsalmen
De pelgrimspsalmen bestaan uit Psalm 120 tot en met 134. Deze liederen hebben allemaal verschillende onderwerpen. In deze Bijbelblog-reeks gaan we kijken naar de inhoud van deze liederen en de beloften die erin staan voor Israël. Gelden deze psalmen ook voor ons als niet-Joden? Lees ze allemaal hier.
