Zaterdag mocht Israël voor het tweede jaar op rij opdraven in de finale van het Songfestival. De Israëlische inzending eindigde bij de publieksstemmen bijna onderaan maar van de vakjury kreeg het genoeg punten om uiteindelijk toch nog in de middenmoot te eindigen. Gelukkig maar.
Maar goed, die statistiek mag je van mij snel weer vergeten. Veel Israëli’s waren sowieso al trots op Hovi Star, de zingende kapper haarstylist die Israël tijdens de liedjesparade vertegenwoordigde. Reden: Hovi is nogal uitgesproken homoseksueel en dat schijnt goed te zijn voor het imago van Israël.
Wurst zonder baard
Nou maakt Israël vaker van de gelegenheid gebruik om zich tijdens het Songfestival te presenteren als ruimdenkend en open-minded. En niet zonder succes. Zo wist het in 1997 het festival zelfs te winnen door Dana International in te zenden, een man die zich had laten ombouwen tot vrouw. Een soort Conchita Wurst dus maar dan zonder baard.
Israël is zo slecht nog niet
Veel (linkse) Israëli’s denken door deze opstelling (linkse) Europeanen – die vaak kritisch tegenover Israël staan – op andere gedachten te kunnen brengen. Dat ze zeg maar gaan denken dat Israël zo slecht nog niet is want, ja, ze sturen tenslotte transgenders en homo’s naar het Songfestival. Strategisch gezien niet zo gek gedacht natuurlijk, al zou je zeggen dat de praktijk inmiddels vaak genoeg heeft uitgewezen dat het allemaal niet zoveel zin heeft, want de meeste linkse Europeanen zijn toch wel anti-Israël en zullen dat ook wel blijven. Daar gaat een 29-jarige haarstylist niks aan veranderen.
Een opmerkelijke mond vol
Maar er is nog iets anders. De suggestie dat het bestaansrecht van Israël is te vinden in het feit dat het ruimdenkend zou zijn is volgens mij niet terecht. Natuurlijk, Israël is wat dat betreft heus wel een oase van vrijheid in een verder uiterst dorre woestijn van onderdrukking. Daarom is het ook zo opmerkelijk dat veel linkse Europeanen zo’n afkeer hebben van de Joodse staat, terwijl ze normaal de mond vol hebben van gelijke rechten voor homo’s, vrouwen en andere minderheden.
Bewijzen
Maar de roeping van Israël is niet te vinden in ruimdenkendheid of een zingende transgender op het Songfestival. Op dat gebied hoeft Israël zich echt niet meer te bewijzen ten opzichte van de Arabische buurlanden.
De echte roeping van Israël
De roeping van Israël vinden we in de Bijbel. Daar lezen we in Jesaja 43 dat Israël Gods getuige is (vers 12) en Zijn lof zal verkondigen (vers 21). Als Israël aan die roeping gehoor geeft zullen de volken in de voetsporen van de Koningin van Sheba treden: ze zullen naar Jeruzalem trekken om zich daar door de God van Israël te laten onderwijzen. Mooi toch?
Trouwens, nog een gratis tip voor Israël: stuur deze gasten volgend jaar eens naar het Songfestival!
