Afgelopen februari had ik het voorrecht om samen met ongeveer vijftien andere jongeren samen te komen in het Europees Parlement voor een conferentie van European Coalition for Israel. Het is heel fijn om met leeftijdsgenoten je liefde voor Israël te delen, maar ook je vragen te stellen.
Dat kon zeker: we hebben niet alleen gesproken met vier verschillende Europarlementariërs, aan wie we al onze vragen konden stellen, maar ook met de Israëlische ambassadeur voor de Europese Unie en verschillende bestuursleden van de European Jewish Association. Met hen allemaal deelden wij zorgen over het groeiende antisemitisme om ons heen, vragen over waarom de oorlog zo lang door moet duren en hoop op vrede voor Israël.
Een erg interessant onderwerp vond ik de aanleiding voor de oorlog. Wie voeren nu echt oorlog in de Gazastrook? Israël, zeker, en Hamas? Klopt, maar ook Hezbollah doet in het noorden mee. Ondertussen brengen de Houthi’s onrust in de Rode Zee. Na de aanval met honderden drones afgelopen april is het duidelijk: Iran is nauw betrokken bij deze oorlog. Dat is ook waar de verschillende leden van het Europees Parlement (EP) in februari al op wezen waar ik toen mee mocht spreken. Gezaghebbende figuren: één van hen was de voorzitter namens het EP voor de Abrahamakkoorden, de vredesovereenkomsten tussen Israël en de Arabische landen, de ander zat in de werkgroep Midden-Oosten. Allen wezen ze naar één aanstichter voor deze oorlog: vergeet Iran niet, en hun banden met alle drie de hierboven genoemde terreurgroepen. Hoe opvallend was het immers dat het akkoord met Saudi-Arabië bijna rond was? Nu het oorlog is gaat het akkoord voorlopig niet door, wat Iran wel heel goed uit komt natuurlijk.
Als ik iets heb onthouden is het wel hoe belangrijk het is om nu achter Israël te staan, maar ook naast de Joodse mensen om je heen. Zeker in onze leeftijdsgroep. Er zijn zoveel Joodse studenten, ook op de universiteit waar ik studeer, die bedreigd worden, fysiek of mentaal, gewoon omdat ze Joods zijn. Ze durven hun keppeltje of andere Joodse uitingen niet meer te dragen vanwege zorgen over hun veiligheid. Het is juist nu zo belangrijk om aan de Joden te laten zien dat niet de hele wereld tegen ze is, juist nu het zo vaak wél zo lijkt.
Deze column is geschreven door Jip (23).
(Foto: Abed Rahim Khatib/Flash90)
