Veel christenen denken dat Jezus en Israël niks met elkaar te maken hebben. Sommigen zien het zelfs als twee tegenpolen.
Deze 5 overeenkomsten bewijzen juist dat er een diepe verbondenheid is tussen de Heere Jezus en Zijn volk Israël:
1. Wonderlijke geboorte
De geboorte van het volk Israël gaat terug naar aartsvader Abraham. Hij verwekte op 100-jarige leeftijd een zoon bij zijn 90-jarige vrouw Sara: Isaäk. Voor menselijke begrippen is de geboorte van Isaäk een wonder, net als de geboorte van Jezus uit de maagd Maria.
2. Uit Egypte geroepen
Zowel Jezus als Israël zijn door God uit Egypte geroepen:
Toen Israël een kind was, had Ik hem lief, en uit Egypte heb Ik Mijn zoon geroepen.
Hosea 11:1
Een engel des Heren verschijnt in de droom aan Jozef in Egypte, en zegt: Sta op, neem het kind en zijn moeder en reis naar het land Israël.
Mattheus 2:19,20
3. Offer
In Genesis 22 is te lezen dat Abraham van God de opdracht krijgt om zijn zoon Isaäk te offeren. Abraham moest dit doen op de berg Moria (Genesis 22:2). Uiteindelijk blijkt de opdracht ‘slechts’ een beproeving van Abraham’s geloof te zijn. De locatie blijft echter opvallend. Op de uitlopers van de berg Moria vinden we namelijk Golgotha: de plek waar God Zijn eigen Zoon heeft geofferd.
4. Knecht
In Jesaja 41 tot en met 53 wordt bijna twintig keer gesproken over de Knecht des Heren. Volgens veel christelijke uitleggers wordt hiermee de Heere Jezus bedoeld. Er zijn echter ook teksten waarin het duidelijk (ook) op het volk Israël slaat. Waarschijnlijk zijn beide verklaringen goed: zowel Jezus als Israël zijn de Knecht des Heren die geleden hebben omwille van de Naam van God. Het toont opnieuw de diepe verbondenheid tussen Jezus en het Joodse volk.
5. Pasen
In het Paasevangelie zijn er een aantal opmerkelijke verbanden te zien tussen het lijden van de Heere Jezus en de manier waarop Israël het Pesachfeest viert:
- Jezus wordt het ‘Paaslam’ genoemd dat in Jeruzalem de zonden van de wereld op Zich nam; tijdens Pesach werd bij de Tempel in Jeruzalem traditioneel een Paaslam geslacht om de zonden van het volk Israël weg te nemen
- Jezus stierf op hetzelfde moment als dat het Pesachlam altijd werd geslacht, om drie uur ’s middags op de 14e dag van de maand Niesan
- de benen van het Pesachlam mochten niet worden gebroken worden, net als bij Jezus (Johannes 19:33)
- men stak na het slachten een spies door het Pesachlam heen, via de bek dwars naar de achterkant. Daarna brachten ze een dwarsspies aan, van de ene naar de andere voorpoot: een gekruisigd lam dus, net als Jezus
