Ik hoef niemand uit te leggen waar het om gaat bij het Paasfeest.
Op Goede Vrijdag gedenken we de dood van Christus voor onze zonden en op Paaszondag Zijn opstanding uit de dood en het nieuwe leven.
En we zijn dankbaar dat we daarin mogen delen.
De dood heeft niet het laatste woord.
Een feest van bevrijding
Maar het is belangrijk, denk ik, dat we de oorspronkelijke betekenis van Pasen niet achter ons laten. Voor Israël is het Bijbelse Pesach het feest van bevrijding. Zoals de Heere ooit Zijn volk uit Egypte leidde en de exodus begon, zo zal God Israël telkens opnieuw uit ellende en verdrukking verlossen. Daarbij neemt de dood van het Paaslam een grote plaats in. In de nacht waarin het Paaslam geslacht werd, werden de goden van Egypte geoordeeld en van hun macht beroofd (Ex.12:12; Num. 33:4).
Jezus en Exodus
Het is opmerkelijk dat bij de verheerlijking van Jezus op de berg, niet alleen Mozes en Elia verschijnen maar ook spreken over Zijn Exodus (Luk.9:31).
De dood en de opstanding van Jezus staan niet los van de bevrijdende boodschap van Pesach. Jezus draagt niet alleen de zonden, zodat wij toegang hebben tot een persoonlijk leven met God. Zijn dood is ook een overwinning op de machten van de duisternis.
Daarom is verbijstering van de Emmaüsgangers (Luk.24) ook begrijpelijk: “Wij dachten nog wel dat Hij het was Die Israël zou verlossen!”. Jezus gaat ook niet in tegen die verwachting. Hij zegt alleen dat zij moeten begrijpen dat het door Zijn lijden heen gaat. Het Evangelie van Lukas opent niet voor niets met de bevrijding van Gods uit de hand van allen die hen haten en verdrukken. Lees de lofzang van Maria en Zacharias maar eens.
Het is het Evangelie van Johannes die Jezus belicht als het Paaslam (geen been van Zijn beenderen zal gebroken worden) maar ook als de nieuwe Mozes van de eindtijd Die de kinderen van Israël zal terugbrengen uit de verstrooiing.
Strijd en bevrijding
Als we zeggen dat Jezus door Zijn dood en opstanding het oorspronkelijke Pesach vervuld heeft, doen we Hem tekort. Hij heeft Zichzelf gegeven als een losprijs voor velen, maar de volkomen bevrijding moet nog komen. Of misschien moeten we zeggen dat de Gezalfde van Israël ermee bezig is. We zien hoe Hij de schapen van Gods kudde terugbrengt uit de diaspora en verzamelt op Gods erfdeel. En veel zien we eigenlijk niet eens. We merken dat er een strijd gaande is tegen Israël en dat vreemde krachten het land van God in bezit willen nemen, maar we zien niet wat daarachter gaande is. We vermoeden het.
Ik moet denken aan de woorden van de Engel des Heeren Die vertelt aan Daniël over de strijd tegen de engelenmachten van Perzië en Griekenland. Die engelenmachten bestaan nog steeds. Het zijn geen figuranten uit een oud verhaal. Wie beseft welke strijd er in de geestelijke wereld gaande is? Als Jezus terugkeert (Opb.19), keert Hij terug uit de strijd, tenminste zo lijkt het. Hij gaat aan het hoofd van de hemelse legermachten en Zijn kleding is doordrenkt met bloed. Het is een strijd die uiteindelijk zal leiden tot het herstel van Jeruzalem, van Israël en van de wereld.
De boodschap van Pasen is niet alleen dat het Lam Gods verzoening gebracht heeft.
Het Lam van God is ook de Leeuw uit de stam van Juda, Die Zijn volk een nieuwe Exodus zal schenken.
– Henk Poot
Ds. Henk Poot is één van de sprekers die namens Christenen voor Israël in heel Nederland spreekt over Gods trouw aan Israël.
