Ik liet me even inritsen in mijn jumpsuit. Ik heb dit kledingstuk altijd doelmatig ontweken en bestempeld als een romperpak voor volwassenen, totdat ik doorkreeg hoe intens fijn het is om een romperpak te dragen.
De reden dat ik hem nu aanheb is vooral de lengte. Na een keer spoelen, flink lang weken in het zwembad en uitgebreid douchen bevatten mijn benen namelijk nog steeds teveel verf voor een jurkje. Vandaag was ik bouwvakvrouw, en ik overweeg serieus een carrièreswitch.
Kiryat HaYowat?
Ons stukje werk in werkvakantie is begonnen, gisteren en vandaag maakten we ons nuttig in de wijk Kiryat HaYovel. Hier lopen verschillende projecten om de wijk aangenamer en leefbaarder te maken en ook wij mochten hier deel in zijn.
Bikkels
Na het ontvangen van onze groene shirtjes werd de groep verdeeld over twee projecten. De echte bikkels vertrokken met pikhouwelen en ander gereedschap naar de harde rotsgrond van het ‘food forest’ bij een van de wooncomplexen, om dit onderhoudsvriendelijke, eetbare bos verder aan te leggen. Het riep beelden op van de dwergen van Sneeuwwitje, en het is dat ik niet kan fluiten want anders had ik het zeker voor ze gedaan.
“Het riep beelden op van de dwergen van Sneeuwwitje, en het is dat ik niet kan fluiten want anders had ik het zeker voor ze gedaan.”
Likje verf
Aan de hand van de informatie over mijn benen kun je misschien bedenken dat de andere helft van de groep ging verven. In een ander complex gingen wij bezig met het opknappen van de vier trapgaten die er te vinden waren. De muren konden meer dan een likje verf gebruiken, maar schilderen was een goede start. Half in acrobatenhouding werden muren geverfd, geschuurd en geschraapt om het gebouw zo een nieuw inwendig velletje te geven en het is gaaf om te zien hoe we na 2 dagen zoveel resultaat hebben weten te boeken.
Complimenten
Terwijl ik met mijn lichaamsdelen vastgeklemd, gevaarlijk over een muurtje hing, werd verderop zwetend in de grond gehakt. Hoewel de warmte bij het verven prima te doen was ben ik trots op mijn hakkende kluitje groepsgenoten dat in de volle zon heeft staan werken, ruimen en snoeien. Opperhoofd ‘food forest’ had niet verwacht al zoveel werk af te krijgen en dat zijn toch wel de complimenten waar je blij van wordt.
Klusproviand
Tijdens het welkomspraatje kregen we te horen dat het contact hebben met de bewoners van de wijk belangrijker was dan het werken zelf, en dus had ik hoge verwachtingen voor de ontmoetingen die ik zou gaan hebben. Op dag 1 viel dit dan ook een beetje tegen toen de enige persoon die ik te zien krijg alleen een beetje door het kiertje van haar deur naar ons staarde. Andere groepsgenoten hadden meer aanspraak, ze werden onderwezen in de huwelijkstradities van het Joodse volk en Neline heeft twee kinderen gelukkig gemaakt met haar pet en een knuffeltje. Verder werden we wel erg goed onderhouden door de buurt. Er was meer dan voldoende aanvoer van drinken, koekjes, fruit en andere broodnodig klusproviand.
“Aangezien ik Fries nog beter kan verstaan dan Hebreeuws begreep ik haar niet en na het mij toesturen van een kushand verdween ze weer door de deur.”
Kushandjes
Vandaag werd mijn geduld beloond, en terwijl ik zingend, zittend op de grond, groen aan het oververven was met oranje kwam de mevrouw van gisteren (op wiens deurmat ik zat) naar buiten. Aangezien ik Fries nog beter kan verstaan dan Hebreeuws begreep ik haar niet en na het mij toesturen van een kushand verdween ze weer door de deur. Even later kwam ze terug met een fles ijswater en plasticbekertjes. Als komend studente gebarentaal en met de eer al 19 jaar rond te lopen op deze aardbol lukte het me gelukkig mijn dankbaarheid te uiten zonder directe woorden. Na nog meer kushandjes van haar kant ging ik harder zingend door met verven en verklaarde ik mijn dag geslaagd.
Waardevol
Ook de hakploeg heeft meer interactie ervaren en ze hebben zich echt nuttig en waardevol kunnen laten blijken voor de wijk. Met het repareren van een vlonder, het flink vorderen in de tuin en het ontvangen van meerdere lieve reacties, ijs en appels kan ik ook namens deze groep spreken dat het werken hier echt heel plezierig is.
Ik en mijn romperpak moeten nu echt een beetje gaan haasten, want vanavond hebben we een Joodse spreekster bij ons in het hotel. Natuurlijk breng ik jullie hierover binnenkort op de hoogte, maar nu ga ik eerst geïnteresseerd, en comfortabel gekleed, luisteren naar mooie, nieuwe dingen.
Naomi out.
