Stroopwafels, drop, mayo, pindakaas en zelfs hagelslag. Als je dacht dat deze producten alleen in Nederland verkrijgbaar zijn, dan heb je het goed mis. Voor mijn Israël-avontuur van twee jaar terug had ik in Nederland een grote hoeveelheid stroopwafels ingeslagen.
‘Slim’, dacht ik, anders moest ik mijn Hollandse lekkernij een paar maanden missen. Maar nee, de eerste week ontdekte ik in Jeruzalem al een winkeltje waar ze gewoon stroopwafels verkochten. Israël is dan wel het Beloofde Land, maar ze zijn allang niet meer het land van alleen maar ‘melk en honing’. Israël heeft een heel divers assortiment als het om eten, talen en culturen gaat. Hoe zou dat toch komen?
Bitterbal
Een broodje falafel smaakt de gemiddelde Israëli erg goed. Het is dan ook zo’n typisch gerecht wat je in Israël even moet proberen. Doe je ogen even dicht en het is net of je een broodje bitterbal met mosterd aan het eten bent. Want wees eens eerlijk: zo’n falafel lijkt toch zeker echt gekopieerd van onze Hollandse bitterbal? Ze hadden vast teveel moeite met het kosjer maken van de Hollandse frikandel…
Diversiteit
Het Joodse volk heeft vaak geen eigen land gehad. Na de verschillende verwoestingen van de tempel zijn de Joden verspreid geraakt over de hele wereld. In al die landen namen ze gebruiken, culturen en de eetgewoontes van anderen over. Maar van binnen zijn ze altijd Joods gebleven. Geen wonder dat er ook zoveel diversiteit is qua eten in Israël! Geef een Hollandse Jood maar eens een week geen pindakaas en hagelslag op brood… Als hij net zo pindakaas-verslaafd is als mijn man dan houdt hij het niet erg lang uit in Israël.
Joods-zijn zit ‘m niet in het eten van een broodje falafel of het vieren van de shabbat. Joods-zijn is hun identiteit.
Aangezien het Joodse volk in het verleden vaak is vervolgd hebben veel Joden een verlangen om terug te keren naar Israël om daar met hun metgezellen te wonen. En ja, omdat Joden vaak nogal ondernemend zijn zorgen ze er dan gewoon voor dat die pindakaas mee verhuist naar Israël.
Laat ze maar komen
Misschien ken je in je eigen omgeving wel iemand van Joodse afkomst. Dikke kans dat hij graag op vakantie gaat naar Israël of zelfs zou willen emigreren naar Israël. In de Bijbel staat ook geschreven dat in het eind der tijden Israël herbouwd zal worden en dat de Joden één voor één terug zullen keren naar het Beloofde Land. Anno 2016 hebben de Joden hun land terug en wordt Israël steeds meer herbouwd. Laat dat Joodse volk maar komen…
Identiteit
Ook een Joodse oud-collega van mij heeft dit verlangen. Hij is geen gelovige Jood, maar trouwde wel bewust met een Joodse vrouw om zijn Joodse wortels voort te zetten. Samen met zijn grote, Joodse gezin zou hij in de toekomst graag naar Israël willen emigreren. Thuis vieren ze al alle Joodse feesten en samen doen ze cursussen Hebreeuws. ‘Waarom wil je toch zo graag naar Israël emigreren terwijl het daar vaak zo onrustig en onveilig is?’, vroeg ik hem een tijdje terug. ‘Dan kan ik eindelijk mezelf zijn’, antwoordde mijn temperamentvolle collega. Zijn antwoord zette mij aan het denken. Joods-zijn zit ‘m niet in het eten van een broodje falafel of het vieren van de shabbat. Joods-zijn is hun identiteit.
