De Unesco-resolutie omtrent de Tempelberg in Jeruzalem wist de afgelopen tijd de gemoederen hoog op te doen lopen.
Waar het NRC kopt met de tekst ‘Israël overdrijft conflict tempelberg’ meldt het Nieuw Israëlitisch Weekblad: ‘Unesco ontkent joodse band tempelberg’. Journaliste Anna Drijver deelt op Twitter mee dat ze uit zal leggen hoe het daadwerkelijk zit met de Unesco resolutie. Enkele tweets verder concludeert ze: ‘De ontkenning van de joodse connectie met de tempelberg is NIET aan de orde.’ Na het lezen van deze verschillende berichten zou je bijna gaan denken dat Unesco zichzelf meerdere keren tegen heeft gesproken.
Het begon enige tijd geleden met het voorstel van een aantal Arabische landen aan de Unesco waarin verschillende uitspraken worden gedaan over de behandeling van onder andere personeel van de moskee op de tempelberg en moslims in de omgeving van de historische plekken. In dit voorstel worden enkel de Arabische namen van de historische plaatsen genoemd. De tempelberg wordt beschreven als Islamitisch eigendom waarbij Israël als bezetter wordt neergezet. Hier gaat het mis. Het verband tussen het Jodendom en de tempelberg wordt eigenlijk geheel vergeten in deze situatie. Kritiek is begrijpelijk, maar geschiedenis is niet te veranderen. Rabbijn R. Evers legt de eeuwenoude relatie tussen het Jodendom en Jeruzalem uit in “Jeruzalem, één en ondeelbaar”.
Ondanks dat er veelvuldig gesproken wordt over de relatie van het Jodendom met Jeruzalem zijn de gevolgen op de lange termijn naar mijn idee nog niet echt in beeld gekomen. Het gaat namelijk over nog meer dan alleen het Jodendom en Jeruzalem, het gaat over het hele land Israël. Afgelopen week legde Klaas Hoekstra die actief is bij Christenen voor Israël mij uit wat het grootste gevaar is wat hij in deze veranderingen ziet. “Er zijn al veel vaker namen van bepaalde heilige joodse/Bijbelse plekken veranderd zijn in een Arabische naam.” Hij noemt Sichem als voorbeeld, dit heet vandaag de dag Nablus wat betekent Allah is groot. Hoekstra voegt hieraan toe dat wanneer er nog meer soortgelijke veranderingen plaatsvinden uiteindelijk het hartland, met Jeruzalem in het midden, uit Israël genomen zal worden. Terwijl dit deel van Israël de slagader van het land is.
Met zijn vinger wijst hij op verschillende plekken op de kaart van Israël. “Je hebt in het noorden de Golan hoogvlakten, in het zuiden Gaza en straks dus ook nog het hartland met tegenstanders van Israël.” Het deel van Israël waar vliegveld Ben Gurion ligt is dan omsingeld door vijandelijk grondgebied. Dat kan je dan de ghetto van Israël noemen. Hij besluit met de conclusie dat Israël dan eigenlijk ten dode opgeschreven is. Een indirect gevolg van het ontkennen van de relatie tussen heilige plaatsen in het land Israël en het joodse volk.
