Vlak voor mijn reis naar Israël in september werd er, speciaal voor mij, nog even een zogeheten ‘vredesverdrag’ gesloten tussen Israël en de Palestijnen. Nu ik bijna weg ga voelt het toch alsof er niet overal de shalom, vrede, heerst. Hoewel het leven hier echt gewoon doorgaat merk je aan de bewaking, het vuurwerk en de wachtende mensen bij de tram wel degelijk dat er iets aan de hand is.
Onrust. Ik herinner me nog goed dat ik toen ik een jaar of tien was vaak naar het Jeugdjournaal keek. Om de zoveel tijd kwamen er beelden voorbij waarbij de president van Israël en die van de Palestijnen elkaar de hand schudden. De nieuwslezer vertelde de jonge kijkers dat ze ruzie maken om een stuk land wat nog kleiner was dan Nederland. Op dat moment begreep ik nog niet de werkelijke issue van het ‘landje-roof’, want ja, dat was immers een onschuldig spelletje op straat waar toch geen ruzie voor nodig was?
Na een Eerste (1987-1993) en een Tweede Intifada (2000-2005) wordt er al door sommige media geroepen dat een Derde Intifada op komst is. Maar wat is eigenlijk een Intifada? Een Intifada is eigenlijk een ander woord voor opstand. Het woord komt van het Arabische woord intifāḍah en betekent ‘afschudden’, in dit geval van het Joodse volk. In het verleden waren dit vooral dus opstanden en aanvallen gericht op het Israëlische volk met hun ‘kolonisten’. Dit protest hield bijvoorbeeld in dat ze Israëlische producten boycotten, gingen staken en belastingen niet betaalden. Ook was er vijandig verzet: aanslagen op Israëliërs en het gooien van stenen en molotovcocktails.
Dit vijandige verzet is nu weer zichtbaar in Jeruzalem. Vandaar dus dat sommigen al praten over een Derde Intifada. Zo werd eind september nota bene een kinderdagverblijf bekogeld met stenen, vuurwerk en molotovcocktails. Die kinderen moeten aan een fles melk, niet aan een fles met brandende vloeistof, toch? Tijdens het Loofhuttenfeest wilden Joden de Tempelberg bezoeken.
Gemaskerde moslims waren hierop voorbereid en hadden allerlei hinderlagen gebouwd en vluchtten de moskee in. De politie probeerde door de barrières heen te breken terwijl het stenen en vuurwerk regende. Op de Olijfberg worden Joodse graven vernield en de trams in Jeruzalem worden bijna elke dag wel bekogeld met stenen. Gelukkig neemt de overheid wel maatregelen en heeft het zo’n 1.300 extra politieagenten naar de stad geroepen. Een aantal daarvan verblijven precies tegenover mijn appartement.
Elke morgen zie ik ze vroeg in de weer met hun oefeningen en rennen ze zo ongeveer de marathon van Jeruzalem. Ook sjouwen ze wat af met bepakking en koffers. Ik denk dat ik bij mijn vertrek zo’n agent maar even lief aan ga kijken als ik straks op de shabbat mijn koffer van tien hoog naar beneden moet gaan tillen. Want helaas, op de shabbat moeten wij met de trap omdat de lift die dag niet in werking is.
Het conflict zit toch nog gecompliceerder in elkaar dan je op het eerste gezicht denkt. Palestijnen vertelden mij bijvoorbeeld dat bij een aanval het Israëlische leger de Al Aqsa-moskee binnenvielen. Volgens hen werd er respectloos omgegaan met de spullen die er stonden en ze liepen over de ‘heilige’ koran heen. Natuurlijk is de koran voor het leger niet heilig, net als wij gewoon koeien eten terwijl dit in India ondenkbaar is. Het is dus waarschijnlijk niet het eerste waar je aan denkt als je wordt bekogeld. Maar toch vertelden Palestijnen mij dat dit voor Ibrahim al-Akri de aanzet is geweest om met een busje een aanslag te plegen. Hierbij kwamen een politieofficier en een tiener om het leven, veertien anderen raakten gewond. In de Arabische nieuwsberichten wordt dit naar buiten gebracht als een ongeluk.
Ook het conflict, of inmiddels conflicten, op de Tempelberg gaat niet zonder slag of stoten. Er zijn de laatste tijd veel incidenten geweest op het Tempelplein en ook de neergeschoten Yehuda Glick had met het Tempelplein te maken. Hij pleitte namelijk voor godsdienstvrijheid en voor nieuwe regels dat Joden ook mogen bidden op het Tempelplein. De Arabische landen leggen nu Israël het vuur aan de schenen.
Jeruzalem met de Al-Aqsa moskee is namelijk de derde heilige stad van de islam. Israël heeft dus niet alleen te dealen met de Palestijnen maar met de hele Arabische wereld, die de staat Israël overigens niet eens officieel erkennen. Ook Israëls ‘vriend’ Jordanië die het beheer voert over het Tempelplein dreigt het vredesverdrag met Israël in te trekken als ze de Tempelberg dichtgooit wegens de onrust. Over de situatie rond de Tempelberg schreef ik eerder in mijn blog Tempelbergen verzetten.
Israël moet zich dus het vuur uit de sloffen lopen om iedereen ‘te vrede’ te houden. Toch zouden deze landen de Bijbel eens moeten gaan lezen, want daar staat namelijk dat het niet goed zal aflopen met volkeren die Israël niet zullen zegenen.
Want het volk en het koninkrijk die u niet zullen dienen, zullen vergaan en die volken zullen totaal verwoest worden.
Jesaja 60:12
Ook voor ons kleine christelijke lage land is het goed om nu een standpunt in te nemen. De vruchten zullen hoe dan ook worden geplukt. In Zacharia 12:3 staat dat beschreven:
Op die dag zal het gebeuren dat Ik Jeruzalem zal maken tot een steen die moeilijk te tillen is voor al de volken. Allen die hem optillen, zullen zichzelf zeker diepe sneden toebrengen, en al de volken van de aarde zullen zich tegen haar verzamelen.
Tsja, we moeten toch de steen der wijzen zoeken dus en ons steentje in ieder geval bijdragen. Als iedereen toch Jezus als de Hoeksteen aan gaat nemen, dan zal er toch wel werkelijke shalom zijn. Laten we hopen dat er niet écht een Derde Intifada komt, maar dat de inwoners van Jeruzalem elkaar weer echt gaan begroeten met ‘shalom’.
En wij Nederlanders dan? Houd je ogen open en bid voor de vrede van Jeruzalem. Oh ja: je mag best met je ogen open bidden hoor!
Eline (22) besloot haar werk als docent achter zich te laten en voor drie maanden naar Israël te gaan. Dit was voorlopig haar laatste blog vanuit Jeruzalem. Eline blijft bloggen voor isreality.nl, dus blijf onze website in de gaten houden!
