fbpx

Laat Mijn volk gaan!

Foto bij Column opinie Isreality Pieter de Zwart - Laat Mijn volk gaan
Deel deze post:
Lees ook:

Het zal je vast niet zijn ontgaan dat Israël een deal heeft gesloten met Hamas om tot een staakt-het-vuren te komen en de gegijzelden vrij te krijgen. Vrijwel alle media, zowel zij die het goed met Israël voor hebben als zij die het wat minder goed met Israël voor hebben, hebben erover geschreven. Deze deal moet er in de eerste fase voor zorgen dat 33 gegijzelden worden vrijgelaten in ruil voor 1000 “Palestijnse” terroristen. In de tweede en derde fase moeten de rest van de gegijzelden vrijkomen in ruil voor nog eens een groot aantal terroristen. De eerste drie gegijzelden, Emily Damari, Romi Gonen en Doron Steinbrecher, zijn inmiddels weer veilig thuisgekomen. Ook de eerste lichting terroristen loopt inmiddels weer vrij rond.

De reacties op de deal zijn gemengd. Israëli’s zijn blij dat de gegijzelden vrijkomen, maar tegelijkertijd zijn er grote zorgen over de gevaren van het vrijlaten van terroristen. De rechtse ministers Smotrich en Ben Gvir zijn in ieder geval not amused, waarbij de laatste van die twee inmiddels daad bij woord heeft gevoegd door samen met zijn partij uit de regering te stappen. In Gaza zijn mensen na de aankondiging van het staakt-het-vuren massaal de straat op gegaan om de “overwinning” te vieren (kan iemand mij uitleggen hoe je een zogenaamde “genocide” wint?), maar voor activistenclubs die Jodenhaat als verdienmodel uitbuiten is het nooit genoeg. Hamasleider Khalil al-Hayya greep het moment aan om de wreedheden van 7 oktober weer eens toe te juichen.

Ten diepste wil ik niets liever dan dat alle gegijzelden terugkomen. De beelden van Emily, Romi en Doron stemmen mij daarom hoopvol. Toch heb ik een dubbel gevoel bij deze deal, want het is een keuze uit twee kwaden. Israël offert veel op door een groot aantal “Palestijnse” terroristen vrij te laten in ruil voor in de eerste fase slechts een handvol gegijzelden. We hebben eerder gezien dat zoiets een hoge prijs kan hebben. De Shalit-deal, waarbij 1000 “Palestijnse” terroristen werden geruild voor de Israëlische Gilad Shalit, heeft dat pijnlijk duidelijk gemaakt. Eén van de 1000 terroristen die destijds werd vrijgelaten was Yahya Sinwar, het brein achter 7 oktober 2023.

Als ik daarop terugkijk, vraag ik me sterk af of de prijs die wordt betaald gerechtvaardigd is. Is het vrijlaten van terroristen die hoogstwaarschijnlijk opnieuw geweld zullen gebruiken tegen Israëli’s een prijs die je bereid moet zijn te betalen voor het terugkrijgen van gegijzelden?

Maar dat is natuurlijk niet het hele verhaal. Stel je voor dat je in de schoenen staat van iemand waarvan de zoon of dochter, vader of moeder, partner of andere naaste al zo lang wordt vastgehouden in Gaza. Dan is het enige wat voor jou telt dat je geliefde levend en wel thuiskomt. In zo’n situatie ervaar je deze deal als een lichtpunt, als een teken van hoop. Ik realiseer me daarom goed dat ik makkelijk praten heb.

In de parasja van afgelopen sjabbat (18 januari 2025), net nadat de “deal” werd aangekondigd, lezen we in Exodus 5:1 het volgende: “Daarna kwamen Mozes en Aäron en zeiden tegen de farao: Zo zegt de HEERE, de God van Israël: Laat Mijn volk gaan om voor Mij een feest te vieren in de woestijn“. Deze woorden resoneren sterk met de huidige situatie: Laat Mijn volk gaan, breng ze thuis! Zoals Mozes het volk Israël met Gods hulp uit Egypte leidde, moge zo ook nu Gods kinderen veilig terugkomen uit Gaza.

Hoe deze “deal” ook zal uitpakken, we mogen troost vinden in de wetenschap dat de Eeuwige Zijn volk nabij is. Laten we met elkaar hopen en bidden dat de gegijzelden met Gods hulp snel veilig en wel zullen thuiskomen. Laten we ook blijven bidden voor wijsheid en leiding voor de regering van Israël in deze moeilijke tijden.

Deze column is geschreven door Pieter (25)
Foto: Posters met oproep om de gegijzelden weer thuis te brengen in Mitzpe Ramon. (Pieter de Zwart, juli 2024)