2017 was weer een jaar met veel oorlogen, geweld en doden. Het aantal slachtoffers van de islamitische oorlog in Syrië is dit jaar tot nu toe bijvoorbeeld 23.000. Maar Afghanistan (19.000), Irak (12.000), Mexico (8.000) en Somalië (4.000) kenden ook veel slachtoffers.
Grote kans dat je niet eens weet dat en waarom er zoveel burgerslachtoffers zijn gevallen in deze landen. De wereld richt zich massaal op Israël, en houdt vooral nauwlettend in de gaten of Joden geen nieuwe huizen bouwen in verboden gebied.
Vergrootglas
Niemand kan ontkennen dat Israël langs een strengere meetlat wordt gelegd dan andere landen. Alles wat dit kleine landje doet wordt onder een vergrootglas gelegd en in de Verenigde Naties (VN) staan de ambtenaren klaar om Israël de les te lezen.
Degene die het meest met het opgeheven vingertje zwaait, is de EU. Over Israëls 800 kilometer lange hek langs de grens met de Palestijnse gebieden bijvoorbeeld. Maar iets meer begrip zou wel op z’n plaats zijn. De vele Palestijnse zelfmoordaanslagen maakten een veiligheidshek nodig. En het hek heeft gewerkt; bomaanslagen komen nu bijna niet meer voor.
Ironisch genoeg worden er in Europa zelf steeds meer muren opgetrokken. Zo zijn er grensafscheidingen rondom Spanje-Ceuta, Grieks-Cyprus en Turks-Cyprus, de Bulgaars-Turkse grens, de Hongaars-Servische grens, de Sloveense grens met Kroatië en bij Calais. Door al die barrières heeft de EU weinig redenen om Israëls hek te veroordelen.
Leren van Israël
Door de islamisering en de daarmee gepaard gaande radicale uitwassen in Europa krijgt men steeds meer begrip voor Israëls keuzes. Waar Israël door Europese regeringen vaak gezien als een politiestaat, wordt er op dit moment heel veel geleerd en gekocht van Israëls veiligheidsindustrie. Het is te hopen dat er ook meer begrip komt voor Israëls grensbewaking bij de Gazastrook, het aanpakken van Palestijns terreur en de manier waarop Israël omgaat met land dat ze in een verdedigingsoorlog hebben veroverd.
