Hun love story klinkt als de verhaallijn van een goeie roman, maar voor Paul en Johanna is het ‘gewoon’ realiteit. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst op de muren van Jeruzalem: een uniek decor voor wat later een ontluikende liefde bleek te zijn.
Hoe kwam jullie eerste ontmoeting tot stand?
Johanna: “We waren allebei op vakantie in Israël. Mijn ouders bezochten een hulporganisatie in Jeruzalem, waar Paul vrijwilligerswerk deed. Ik lag die dag ziek op bed, maar de volgende dag kwamen we elkaar alsnog tegen tijdens een wandeling over de muren van Jeruzalem.
Paul: “Een vriend fluisterde me heel de tijd in dat hem ‘dat ene meisje’ wel wat voor mij leek. Ik dacht: laat me dit nou maar op mijn manier aanpakken. Die avond wilde ik haar toevoegen op Facebook, maar ik wist haar naam niet meer. Na lang zoeken had ik haar gelukkig eindelijk gevonden.”
Ik dacht: laat me dit nou maar op mijn manier aanpakken.
Terug in Nederland. Zijn jullie toen meteen gaan daten?
Johanna: “Ons contact bestond in het begin vooral uit hele lappen tekst naar elkaar sturen via Facebook. ‘Preken’, noemden we dat.”
Paul: “Johanna schreef over een Bijbelstudieboekje dat ze erg interessant vond. Dat boekje had ik allang, maar ik deed net alsof ik heel geïnteresseerd was. Als ik haar nou vertel dat ik dat boek graag wil lezen, dacht ik met een afspraakje in m’n achterhoofd, dan is het wel zo leuk als ze het me persoonlijk overhandigt.”
Johanna: “Zijn tactiek werkte wel, haha! Onze eerste date bleef niet bij het brengen van dat boekje. We praatten wel zes uur lang over van alles en nog wat!”
Paul: “We spraken af dat we elkaar snel weer zouden zien. Maar anderhalve week later hadden we nog geen woord gewisseld. Toen vond ik het tijd worden om het boekje maar eens terug te brengen, haha.”
En toen kwam ook het Isreality Jongerenweekend…
Paul: “Klopt! We hadden elkaar vlak voor het jongerenweekend nog gezien en reisden samen in de trein naar de accommodatie toe. Als vrienden, had Johanna er duidelijk bij gezegd. Daar baalde ik enorm van.”
Johanna: “Ik was na de date gaan twijfelen en dacht er uiteindelijk niet meer in te zien dan een vriendschap. Maar tijdens het jongerenweekend van Isreality veranderde dat. Hoewel we tijdens dat weekend niet met elkaar hebben gesproken, begon ik toch steeds meer voor Paul te voelen. Halverwege het weekend kon ik er zelfs niet meer van slapen.”
Paul: “De laatste middag van het weekend zocht Johanna me toch een beetje op. We zouden op de terugweg samen met een vriendin in haar auto naar huis rijden. Gezellig met Johanna op de achterbank dus, dacht ik. Ging ze gewoon voorin zitten! Toen dacht ik wel even: ik geef het op. Maar een dag later appte Johanna dat ze toch wel weer wilde afspreken. Dat hebben we diezelfde week nog gedaan en de week erop stelde ik haar zelfs al voor aan m’n ouders.”
Hoewel we tijdens dat weekend niet met elkaar hebben gesproken, begon ik toch steeds meer voor Paul te voelen.
Inmiddels zijn jullie getrouwd. Welke rol speelt het geloof in jullie huwelijk?
Johanna: “Vanaf de eerste date hebben we God erbij betrokken, ook toen het in het begin wat minder leek te gaan. Nog steeds is Hij onze gezamenlijke nummer 1. We ervaren echt dat Hij ons heeft samengebracht. In onze bijzondere geschiedenis samen herkennen we Zijn hand.”
Hoe hopen jullie dat de toekomst eruit ziet?
Paul: “Gerichte toekomstplannen maken doen we niet, maar we hopen nog vaak samen naar Israël te gaan. We willen anderen enthousiast maken voor dit bijzondere land en volk. Zo hopen we een inspiratie te mogen zijn voor anderen en Gods liefde voor Israël uit te dragen in onze eigen omgeving.”
Johanna, hoe heeft Paul je eigenlijk ten huwelijk gevraagd?
“We waren met een groepsreis in Israël. Het hing al een beetje in de lucht dat Paul me tijdens deze reis ten huwelijk zou vragen dus ik was de hele tijd superzenuwachtig. Maar er was ook een probleempje: Paul had zijn koffer in een taxi laten liggen en daar zat de ring dus in. We hebben een week moeten wachten voordat de koffer en de ring terug waren. De volgende dag vroeg Paul of ik zin had om een eindje te wandelen. Nou, toen wist ik wel hoe laat het was, haha!”
Het hing al een beetje in de lucht dat Paul me tijdens deze reis ten huwelijk zou vragen dus ik was de hele tijd superzenuwachtig.
“Mag ik daar ook iets over zeggen?”, vraagt Paul. Nou, vooruit dan: “Het leek me mooi om haar te vragen op dezelfde plek als waar we elkaar een jaar eerder voor het eerst hadden ontmoet, op de muren van Jeruzalem. Toen we daar aankwamen bleek dat er precies op dat moment een ander stelletje bezig was met een bruidsshoot. Verder was er niemand, heel bijzonder. Ik heb aan de bruidsfotograaf gevraagd of hij mijn aanzoek wilde filmen. Een heel gaaf moment om op de muren van Jeruzalem op de knieën te gaan voor mijn droomvrouw!”
Altijd al willen weten hoe Joden daten? Lees dan dit artikel!