Abraham, ook wel de aartsvader van Israël genoemd. Vanaf Genesis 12 lezen we zijn verhaal. Hoe God hem riep, hoe hij op reis ging. Hij maakte van alles mee. Maar wat kunnen wij met deze geschiedenis? Kunnen we wat van hem leren? Hier een lijstje!
1. Geroepen, gegaan; just like that?
“Ga uit je land, weg van je familie, naar het land Dat Ik je wijzen zal” (Genesis 12)
Dat is wat God tegen Abraham zei. God vraagt hem alles achter zich te laten en op Hem te vertrouwen. En hij gaat. Ik vind dat nogal wat! Zou jij gaan als God je roept?
Als je de Bijbel erop naleest zie je dat God mensen roept. Ik lees over Samuël, Elia, de discipelen, Paulus en nog veel meer. Hij roept ons ook om Hem te volgen. Misschien niet zoals Abraham, maar gewoon op je eigen plek, in je eigen omgeving. Ben jij al samen op weg met God?
2. Vertrouwen op Gods beloften
Met dat God Abraham roept, geeft Hij hem grote beloften. Hij zal een groot volk worden, God zal Hem zegenen en zijn naam groot maken. Abraham vertrouwt God, hij gaat immers op weg. Ondanks dat zijn vrouw Sara onvruchtbaar is en hij op dat moment nog helemaal niets van die beloften ziet.
Misschien zie jij op dit moment helemaal niets van God en Zijn leiding. Misschien gaat er enorm veel mis in je leven. Maar als je kijkt naar Abrahams leven, zie je dat God doet wat Hij belooft. Daar mag je op vertrouwen!
Ook vandaag gelden Gods beloften nog. De Bijbel staat er vol mee. Hier een paar voorbeelden:
- “Het zal geschieden dat ieder die de Naam van de HEERE zal aanroepen, behouden zal worden.” (Joël 2:32)
- “Wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden.” (Jesaja 40:31)
- “Hij (God) Die u roept, is getrouw: Hij zal het ook doen.” (1 Thessalonicenzen 5:24)
3. Het heft in eigen hand nemen is geen goed plan
Toch zijn er ook momenten uit Abrahams leven waarin het fout ging. Hij was niet perfect. Ook hij vond het soms moeilijk om op God te vertrouwen. In Egypte (Genesis 12) vertelt hij dat zijn knappe vrouw Sara eigenlijk zijn zus is, bang dat hij anders gedood zou worden. Gevolg is dat God de farao straft wanneer hij Sara meeneemt naar zijn paleis. Als het plan in duigen valt, redt God Abraham.
Ook trekt Abraham Gods belofte van een groot nageslacht in twijfel. Wanneer hij en Sara ouder en ouder worden, neemt hij het hef in eigen handen en gaat hij met de slavin Hagar aan de haal. Zo wordt Ismaël geboren. Dat dit niet de beloofde zoon van God is, wordt pijnlijk duidelijk als Hagar en Ismaël weggestuurd worden. God doet wat Hij belooft! Op hoge leeftijd krijgen Abraham en Sara hun zoon Izak.
Hoe vaak doen wij niet wat we zelf willen? Zijn wij niet vaak ongeduldig als we niet meteen krijgen wat ons beloofd is? Ik denk dat God ons wil leren om soms wat geduldiger te zijn. Hij doet alles op Zijn tijd, niet de onze!
4. Gebedshouding
In Genesis 18 lees je hoe Abraham bidt voor het zondige Sodom. Hij vraagt of God genade met de stad heeft als er nog een aantal rechtvaardigen te vinden zijn. Hij is een soort onderhandelaar en doet een beroep op Gods rechtvaardigheid. “Zou de Rechter van de hele aarde geen recht doen?” (Genesis 18:25) Toch blijft Abraham nederig. Hij kent zijn plek.
We mogen God wijzen op zijn beloften en hierop pleiten. Maar wel met een eerbiedige houding.
5. Alles voor God overhebben
Na lang wachten wordt Izak geboren. Moet je eens voorstellen hoe intens gelukkig Abraham en Sara geweest zijn. Maar God stelt Abraham op de proef en stuurt hem op pad om zijn enige zoon te offeren. Je leest niets in de Bijbel over dat hij tegensputtert. Nee, hij gaat gehoorzaam op pad. Hij had alles voor God over en vertrouwde Hem 100%
“Door het geloof heeft Abraham Izak geofferd. Hij overlegde bij zichzelf dat God bij machte was hem (Izak) zelfs uit de doden op te wekken.” (Hebreeën 11:17/18)
Wat een geloof, wat een vertrouwen, wat een gehoorzaamheid. Hier kan ik stil van worden. Heb jij alles voor God over als Hij dat van jou zou vragen?
