Dag 9: de afscheidsbarbecue
Vandaag is onze laatste hele dag in Oekraïne. Snif snif.. We ontbijten in de oude synagoge van Mogolov-Podolski. Vervolgens maken we opnieuw een grensverleggende reis, deze keer wat korter. Als we de rivier oversteken, zitten we in Moldavië. Zijn we daar ook weer geweest! Uiteraard moeten we wel wat stempels verzamelen voor in onze paspoorten, maar dat vinden we niet zo erg. Aangekomen in Moldavië bewonderen we de kolossale huizen van de drugsbaronnen, die zich net over de grens bevinden. Binnen een half uur keren we weer terug naar ons vertrouwde Oekraïne. Dat was een spannende reis.
‘s Middags, na de lunch, hebben hebben we een activiteit met kinderen en jongeren uit de plaatselijke christelijke kerk. We worden verdeeld in groepjes en doen een soort van speurtocht. Verstaan doen we elkaar niet of nauwelijks, maar ja, met een beetje Engels en handen en voeten kom je een aardig eind.
We hebben een hele leuke afsluiting op een super mooie plek aan een rivier. Onze ‘afscheidsbarbecue’.
De vrouw van Ruslan zorgt voor het eten, wat weer heerlijk is. We evalueren over onze reis, maken veel foto’s en sommigen van ons beklimmen een stukje berg. Vanaf daar heb je een heel mooi uitzicht!
Er wordt muziek gemaakt, gezongen, zelfs ‘gedanst’ (zie filmpje).
Voor zover afscheid leuk kan zijn; met dit afscheidsfeestje zijn we heel tevreden. Met een wel wat weemoedig gevoel vertrekken we in de busjes terug naar Vinnitsa: morgen wordt het toch echt vertrekken! Aline neemt afscheid van ons bij het hotel in Vinnitsa, waarbij wel enkele traantjes worden weggepinkt. Hopelijk tot ziens in Oekraïne! Vanavond zien we ons bed pas laat, aangezien we als groep nog even een soort van afscheidsmoment in het hotel doen. We hebben een mooie tijd met elkaar gehad als groep!
Dag 10: het vertrek
Als we om half 6 in de ochtend uit ons hotel komen – bepakt en wel -, staan Koen, Igor en Carmen ons al trouw op te wachten. Carmen en Igor zullen ons naar het vliegveld brengen, van Koen nemen we nu al afscheid. Natuurlijk nog wel even een groepsfoto met elkaar (zie foto).
Gelukkig zijn we op tijd gegaan, want na ongeveer een half uur krijgt de bus van Igor kuren. Iets met het motorsysteem. Koen wordt gebeld en komt de bus omruilen. Zien we hem toch weer even!
De reis gaat verder naar Kiev Airport. Hiervoor moeten we door Kiev heen rijden, hebben we dat ook meteen gezien. Onderweg schrijven we een kaartje voor Koen, Carmen, Igor en Aline (onze geliefde begeleiders tijdens deze reis). We zijn hen heel dankbaar!
Onze vliegreis verloopt goed en voor we het weten bereiken we de Nederlandse bodem. We moeten alleen letterlijk nog wel even landen: wat hebben we veel gedaan en meegemaakt! Zo veel bijzondere, lieve mensen ontmoet; inspirerende, mooie en ook trieste verhalen gehoord; prachtige, maar ook vreselijke dingen gezien. Of we dit nog eens zouden doen? Zonder twijfel. Een onvergetelijke reis!
