Dinsdag 23 juli 2019, 7.20 uur. Drie wekkers rammelen. Ik word wakker naast twee meiden die gisteren nog volslagen onbekend voor me waren.
Het gekke is dat dat helemaal niet zo voelt. Het voelt eigenlijk al heel vertrouwd. Het is de eerste keer dat ik met een groep totaal onbekenden op reis ga. Ik geef ruimschoots toe dat ik dat toch een tikkie spannend vond.
Vandaag staat er een rondleiding door Jeruzalem op het programma. Na het ontbijt worden we opgehaald door een gids en de buschauffeur. De gids is geboren in Nederland, maar zijn ouders verhuisden al snel daarna naar Israël. Hij spreekt nog wel redelijk goed Nederlands, dat is fijn.
Hoogtepunt
We rijden eerst naar de Olijfberg. Vanaf die plek hebben we een prachtig uitzicht over Jeruzalem. Het is nog mooier dan ik in mijn gedachten had.
Het is best gek om op een plek te staan waar zoveel over gesproken wordt in de Bijbel. Ik moet denken aan de mensen die in de tijd van de Bijbel naar Jeruzalem trokken om daar één van de grote feesten mee te vieren. Als zij dan vanuit de woestijn aan de oostkant van de stad de Olijfberg hadden beklommen en voor het eerst Jeruzalem zagen liggen, in een weids, schitterend panorama, was dat ongetwijfeld vaak een emotioneel moment.
Persoonlijk vond ik het bekijken van dit vergezicht het hoogtepunt van deze dag. Echt een besefmomentje: ik ben op de plaats waar Jezus was. Ik ga zo de stad in waar Jezus heeft gelopen. De Bijbel komt tot leven.
Bezinningsmoment
Vervolgens rijden we verder de stad in, door het Kidrondal heen, op weg naar de volgende stop: de graftuin. Hier staat een andere gids op ons te wachten om ons daar rond te leiden. Deze gids sprak meerdere keren de wens uit dat wij door ons bezoek aan deze stad verdieping zouden vinden voor ons geloof. Het was duidelijk dat voor hem deze rondleiding geen gewone culturele activiteit, maar een bezinningsmoment was.
Via Dolorosa
Vanuit de graftuin lopen we verder de stad in. We brengen onder andere een bezoek aan de Damascus Poort, de Grafkerk, de Via Dolorosa, en natuurlijk de Klaagmuur.
Sommige dingen zijn precies zoals ik ze in mijn gedachten had, andere dingen zijn volledig anders. Bijvoorbeeld de Via Dolorosa: ik had een brede straat in gedachten, maar dat bleek helemaal niet het geval te zijn.
Het is nog mooier dan ik in mijn gedachten had.
Opvallend
Opvallend vind ik de vele joden die volledig in joodse kleding rondlopen – zwart pak en hoed. Vooral de zelfverzekerde manier waarop ze dit doen. Daarin kun je merken dat ze echt trots zijn op hun achtergrond.
Met ruim 19.000 stappen op m’n stappenteller, een verbrande nek en een blij en dankbaar hoofd kijk ik terug op deze eerste dag in Jeruzalem. Ik ben benieuwd wat de rest van deze reis gaat brengen, ik heb er zin in!
Lees hier 8 dingen die je nog niet wist over Jeruzalem!
Geschreven door: Berta
