fbpx

Renate bezocht Yad Vashem: “Kippenvel”

Ze deelt haar ervaringen.
renate
Deel deze post:
Lees ook:

Afgelopen zomer was Renate mee met één van onze gave jongerenreizen naar Israël. Ze kwam helemaal enthousiast terug en deelt graag een dag uit haar reisverslag. 

Vandaag lees je deel 1 over het indrukwekkende bezoek aan Holocaustherdenkingsmuseum Yad Vashem in Jeruzalem.

Pelgrimsreis

In de voorgaande dagen heeft onze pelgrimsreis voornamelijk handen en voeten gekregen en zijn er veel zweetdruppels geproduceerd door het harde werken in de wijk Kiryat HaYovel. Deze dag stappen we al vroeg in de bus om op een andere manier een vervolg te geven aan deze pelgrimsreis. We zijn bij Yad Vashem, een Holocaustmuseum waarvan de naam gebaseerd is op Jesaja 56:5:

Ik zal hun in Mijn huis en binnen Mijn muren een plaats  en een naam geven, beter dan die van zonen en dan die van dochters; een eeuwige naam zal Ik ieder van hen geven, een naam die niet uitgewist zal worden.

Ook nu beseffen we weer dat Joden veel betekenis geven aan namen en dat iets of iemand nooit zomaar een naam krijgt zonder dat dit een diepere, mooiere betekenis heeft dan dat alleen de klanken al mooi klinken.

Verhaal

We zijn te vroeg, dus onze gids Lea geeft ons een rondleiding door de tuinen rondom Yad Vashem. De hitte is voelbaar, zelfs op dit vroege tijdstip. Gedenktekens, gedenkstenen, dit terrein is een verhaal op zichzelf. We komen bij een soort grot waar we in moeten lopen. Lea vertelt dat er zes kaarsjes branden in deze ruimte. De weerspiegeling van deze lichtjes staan voor de 1,5 miljoen Joodse kinderen die zijn vermoord.

Tasten in het duister

We lopen en tasten in het duister, aangezien we niet goed zien waar we lopen. In de donkere ruimte met de miljoenen lichtjes klinken stemmen in verschillende talen. Namen en leeftijden van kinderen worden voorgelezen in het Engels, Duits, Hebreeuws. Kippenvel. Traanbuisjes worden geprikkeld. Als we hier uit lopen kijken we uit over een uitgestrekt landschap. Helikopters vliegen over. De namen klinken door. Vermoord omdat ze Joods zijn.

Aangrijpend

Inmiddels mogen we het museum in, als we om kwart voor 11 maar terug zijn bij de bus. Voor sommigen is dat prima en zij huppelen (bij wijze van spreken) door het museum, waar voor anderen deze tijdsduur veel te kort is. Joden vanuit alle delen van de wereld werden omgebracht. Ieder werelddeel, ieder land , iedere plaats en iedere Jood met een eigen verhaal. Het komt dichtbij omdat we hier in de afgelopen vier dagen op ieder stukje van de straat Joden zien lopen met keppeltjes, pijpenkrullen en pruiken. Joden. Mensen. Ondanks het bekende verhaal is de geschiedenis in deze omgeving weer aangrijpend.

[wc_box color=”warning” text_align=”left”]

Komende woensdag lees je op isreality.nl deel 2 van Renate’s dagverslag, over haar bezoek aan de Graftuin, de Olijfberg en de Klaagmuur.

[/wc_box]

Afgelopen zomer ben ik met 40 jongeren in Israël geweest. Deze ervaring was onvergetelijk en de Bijbel is door alle indrukken zoveel meer gaan leven. Heel graag ga ik nog een keer, als ik hier nog eens een mogelijkheid voor zou krijgen. Met dit dagverslag hoop ik jullie mee te nemen in een stukje Israël. De Bijbel tot leven. De beleving. Een heuse pelgrimsreis van 11 dagen: ik kan het jullie allemaal aanraden. Renate

Bekijk ook de gave video van deze jongerenreis!