fbpx

Aangrijpend: Foto’s van de Holocaust in kleur

Foto's Holocaust ingekleurd
Deel deze post:
Lees ook:

Vandaag is het 4 mei: Dodenherdenking. De vlaggen hangen halfstok en vanavond om 8 uur houden we twee minuten stilte. Alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog worden herdacht. De Britse fotorestaurateur Tom Marshall (31) kleurde een aantal foto’s van de Holocaust in, waardoor de oorlog nog dichterbij komt… Lees hier de verhalen achter de foto’s.

Istvan Reiner, 4 jaar

(tekst gaat onder de foto verder)

Istvan Reiner ging in 1944 al lachend en in zijn gestreepte uniform op de foto in Auschwitz. Twee weken later werd hij samen met zijn oma vergast.

Hij werd in 1940 geboren in een Joods gezin. Samen met zijn ouders werd hij overgebracht naar de Hongaarse getto Miskolc, waarna hij met zijn familie werd getransporteerd naar het concentratiekamp van Auschwitz.

Twee weken nadat de foto werd gemaakt is Istvan samen met zijn oma vergast.

In Auschwitz werd Istvan meteen van zijn moeder gescheiden en samen met zijn oma ondergebracht. Niet veel later vond hij samen met zijn oma de dood in de gaskamer, net als 11.000 andere mensen die waren overgebracht vanuit Miskolc. Istvans moeder en broer overleefden Auschwitz wel en werden in 1945 bevrijd.

Het concentratiekamp Ebensee

(tekst gaat onder de foto verder)

Foto's Holocaust ingekleurd

Deze man lijkt op een wandelend skelet; je kan de ribben tellen. Hij is één van de vele gevangenen in het concentratiekamp Ebensee in Oostenrijk. De gevangenen moesten onder zware omstandigheden werken. Hun opdracht was om een ondergrondse fabriek te bouwen in een berg. Toen er vlak in de buurt een station werd vernield moesten de kampgevangenen het station weer herbouwen. De gevangenen werden dagelijks naar het station getransporteerd, deels te voet.

In de winter moesten de gevangenen op hun blote voeten hun werk voortzetten.

De levensomstandigheden in Ebensee waren erg slecht. In de winter, wanneer er een dik pak sneeuw lag en de temperatuur onder het vriespunt was, moesten de gevangenen op hun blote voeten hun werk voortzetten. Ze moesten 10 tot 12 uur werken op een dag, zeven dagen per week.

Van november 1943 tot mei 1945 stierven er in Ebensee bijna 9000 gevangenen.

Een Russisch meisje (18)

(tekst gaat onder de foto verder)

Deze foto is gemaakt tijdens de bevrijding van concentratiekamp Dachau in 1945. Dachau was het eerste Duitse concentratiekamp, dat al in 1933 werd geopend door Heinrich Himmler, de leider van de SS. Meer dan 200 duizend mensen werden tussen 1933 en 1945 in het kamp opgesloten. In die periode zijn er ruim 31 duizend mensen overleden, voornamelijk door ziekte, ondervoeding en zelfmoord. Het meisje op de foto heeft het kamp overleefd.

In eerste instantie was Dachau bedoeld voor politieke tegenstanders van Hitler, zoals communisten. Later werden er ook zigeuners (Roma), misdadigers, verzetsstrijders en Joden opgesloten. Ook werden in Dachau de meeste christenen vastgezet. Het kamp was niet zoals Auschwitz een vernietigingskamp, maar omdat de leefomstandigheden zo gruwelijk waren, stierven er honderden per week.

Alle Joden werden op bevel van Himmler vanaf 1942 naar Auschwitz afgevoerd.

Lees ook: Yad Vashem: Ik heb gehuild

Marvin Holzman

(tekst gaat onder de foto verder)

De man vooraan rechts op de foto is Marvin Holzman

Marvin Holzman kwam uit Polen en was 13 jaar oud toen de oorlog uitbrak. Hij overleefde vijf concentratiekampen en was de enige overlevende van zijn familie. Toen hij uit kamp Ebensee werd bevrijd, vertrok hij na anderhalf jaar van herstel naar Canada. Hij bracht zijn hele leven door in Canada en sprak op scholen, gemeenschappen en universiteiten over zijn ervaringen.

Ik had zelf alleen de foto in zwartwit, maar om de foto in kleur te zien… Dat was zo diep.

Toen zijn dochter Rebecca deze ingekleurde foto zag tijdens een expositie, herkende ze haar eigen vader. “Het was een schokkende ontdekking”, vertelde ze. “Ik had zelf alleen de foto in zwartwit, maar om de foto in kleur te zien… Dat was zo diep. De foto liet de angst die mijn vader voelde zien. Je kon tot in detail de vuiligheid zien. Het opgedroogde bloed van de slagen die hij kreeg en zijn gezwollen voeten.”

Over de foto’s

Tom Marshall vertelt: “Ik geniet er meestal van om foto’s te kleuren, omdat het proces de onderwerpen geleidelijk tot leven brengt. Dat is een bevredigende ervaring is, maar dit project was erg aangrijpend, omdat de beelden zo schokkend zijn.”

Meer weten over Tom Marshall? Klik hier!

Foto’s: Facebook/Twitter